శనివారం పారాయణ

శనివారం పారాయణ ప్రారంభం

అధ్యాయం  - 22

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

నామధారకుడు,“ సిద్ధమని మీ వల్ల నాకు అజ్ఞానాంధకారం  తొలగి, జ్ఞానోదయం అయ్యింది అందువలన మీరే నా గురుదేవులు.కామధేనువు వంటి గురి చరిత్రను వినిపించి నాలో గురు భక్తిని వికసింప చేస్తన్నారు అటుపైన ఏమి జరిగిందో సెలవియ్యండి, అని ప్రార్థించాడు సిద్ధ యోగి “నాయనా, నీకు గురుకృప   లభించింది. ఈ కథ వినిపించడం వలన నా జన్మ గూడా ధన్యమైంది.అటు తర్వాత శ్రీ గురుడు ఈ గంధర్వపురం చేరి, బీమా అమరజసంగమంలలో నివసించారు. ఇక్కడ ఈ రెండు నదులు ఉత్తరదిక్కుగా ప్రవహిస్తున్నాయి. కనుక ఇది చాలా గొప్ప క్షేత్రం. గంధర్వపురంలో శ్రీ గురుడు తమ మహిమ ప్రకటమవనీ యక గుప్తంగా సాధు జీవితం గడిపేవారు. ఆయన సంఘం వద్ద సంచరిస్తూ దగ్గర్లో ఉన్న గంధర్వ పురానికి బిక్షకు వెళ్లేవారు ఆ గ్రామంలో సుమారు 100 బ్రాహ్మణులు ఉండేవారు. వారంతా వేదవిదులు. గ్రామం లో గుణవంతుడైన బ్రాహ్మణుడు ఉండేవాడు, అతని భార్య పతివ్రత. వారికి ఒక ముసలి  గొడ్డు బర్రె ఉండేది, ఆ గ్రామంలోని రైతులు దానిని, మట్టి, ఇసుక మోయించుకోవడానికై అద్దెకు తీసుకువెళ్తుండే వారు. అతడు బిక్షాటనతోను గెద పై వచ్చు  బాడుగుల తోను జీవనం సాగించేవాడు.

శ్రీ నృసింహ సరస్వతి తరచూ వీరి ఇంటికి బిక్షకు వెళ్లేవారు. అది చూసి కొందరు, గ్రామంలో  శోత్రియూలము ,శ్రీ మంతులం అయినా బ్రాహ్మణులు ఇంతమంది ఉండగా ఈ సన్యాసి మన ఇళ్లకు భిక్షకురాకుండా, ఆ దరిద్ర బ్రాహ్మణ ఇంటికివెళ్లాలా?అక్కడ ఆయనకు ఏమి దొరికింది అని అందరూ విమర్శించేవారు.

ఒక వైశాఖ మాసంలో మధ్యాహ్నంపుటెండ నిప్పులు చెరుగుతున్న సమయాల్లో శ్రీ గురుడు వారింటికి  బిక్షకు వెళ్లారు. ఆనాడు గ్రామంలో ఆ గేదెను బాడుగకు ఎవరు తీసుకుపోలేదు . బ్రాహ్మణుడు బిక్షకోసం గ్రామంలోకి వెళ్ళాడు.శ్రీ గురుడు వాకిట్లో నిలిచి,“భవతీ భిక్షాం దేహి”అన్నాడు . ఆ ఇల్లాలు నమస్కరించి “స్వామి యజమాని మాయావరానికై గ్రామంలోకి వెళ్లారు, వచ్చే సమయం అయింది,  కోపగించక దయతో కొద్దిసేపు కూర్చోండి. అని వీటి పీట వేసింది.

శ్రీ  గురుడు పీటపై కూర్చుని చిరునవ్వుతో 'నీ భర్త వచ్చేదాకా ఆగడానికి సమయం లేదు, మాకు భిక్షే ఇవ్వనవసరం లేదు, మీ ఇంటి ముందు బర్రె ఉన్న పాలు కొంచెం ఇచ్చిన చాలు! అన్నారు. అప్పుడు ఆమె,“సామీ! ఇది  గొడ్డు బర్రె, ఒక్కసారైనా కట్టను లేదు,ఈనను లేదు. దీనిని బరువులుమోయటానికే   ఉపయోగించు కుంటున్నాము “అన్నది. శ్రీ గురుడు అదేమీ పట్టించుకోక,“ఎందుకు మా వొట్టి మాటలు”? ఆయన పాలు పీతకు చూస్తాము! అన్నారు. ఆయన స్వయంగా చూస్తే వాస్తవం తెలుస్తుందని  తలిచి ఆమె పాత్ర తెచ్చి  పితకనారంభించింది. ఆశ్చర్యం! ఆ గొడ్డు బర్రె రెండు పాత్రలు నిండగా  పాలు ఇచ్చింది . ఆ ఇల్లాలు ఆశ్చర్యపడి ఆ యతీశ్వరుడు  సాక్షాత్తు పరమేశ్వరుడని తెలుసుకుని వెంటనే పాలు కాచి స్వామికి సమర్పించింది. శ్రీ గురుడు ఆ పాలు త్రాగి సంతోషించి “మీరు అఖండ ఐశ్వర్యం తోనూ, పుత్ర పౌతృలతో నూ సుఖించగలరు” అని దీవించి సంగమానికి వెళ్లిపోయారు. తరువాత ఆ బ్రాహ్మణుడు ఇంటికి వచ్చి జరిగింది తెలుసుకుని, భార్యతో కూడా సంగమానికి వెళ్లి స్వామిని పూజించాడు” అన్నారు సిద్ధయోగి.

 దిగంబరా దిగంబరా శ్రీపాదవల్లభ దిగంబరా!

అధ్యాయం  - 23

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

నామధారకా! “శ్రీ గురుడు గొడ్డు బర్రె నుంచి పాలు పితకడంతో గుప్తంగా ఉన్న మహిమ వెల్లడి అయింది. ఆ మరునాడు గ్రామస్తులు మట్టి తోలడానికి బర్రెను అడగగా, ఆ బ్రాహ్మణుడు అయ్యా! మా గేద పాలిస్తున్నది! కనుక మట్టి  మోయడానికి పంపలేను. అని చెప్పినాడు ఆ గేద ఇచ్చిన పాలు చూపించాడు. ఆ గ్రామస్తులు, అరెరే!ఇంతవరకు ఒక్కసారైనా కట్టనిముసలి బర్రె పాలు ఎలా ఇచ్చింది? అని ఆశ్చర్యపోయారు,అద్భుతం అయిన ఈ వార్త ఆ ప్రాంతంలో పాకి ఆ నగరమేలె రాజు కు చేరింది. అతడు ఆశ్చర్యపడి, కుతూహలంతో బ్రాహ్మణుని ఇంటికి వచ్చి చూసి, అది సంఘములో నివసిస్తున్న యతీశ్వరుని మహిమ అని తెలుసుకున్నాడు, వెంటనే అతడు సకుటుంబంగా, పరివారంతో సంగమానికి వెళ్లి శ్రీ గురునికి దండాలు పెట్టి, సాష్టాంగనమస్కారం చేసి ఇలా స్తుతించాడు.  జగద్గురువు! నీకు జయము. పరంజ్యోతి స్వరూపా! నన్ను మిరే ఈ సంసారం నుండి ఉద్ధరించాలి, పామరుల దృష్టికి మానవుని లాగ కనిపించే మీరు విశ్వ కర్తలు”. 

శ్రీ నరసింహ సరస్వతి సంతోషంతో అతనిని ఆశీర్వదించి, రాజా! మేముతపస్వులము అరణ్యం లో నివసించే సన్యాసులము, నీవు సకుటుంబంగా, పరివారంతో మా దర్శనానికి వచ్చావేమి? అన్నారు. రాజు సవినయంగా నమస్కరించి, ప్రభు! మీరు భక్తులను ఉద్దరించడానికి అవతరించిన నారాయణులే.  అట్టిమీరు ఈ అడవిలో నివసించడం ఎందుకు? నా ప్రార్థన మన్నించి గాంధర్వ పురం లో నివసించండి, నేను మఠం నిర్మించి  సమర్పించుకుంటాను. మీరు అక్కడ నుంచి మమ్మల్ని ఉద్ధరించండి. మా పట్టణాన్ని  పావనం చేయండి పాదాలు పట్టుకున్నాడు. అప్పుడు స్వామి “ఇది భగవదేచ్చ మేము ప్రకటమయ్యే సమయం అయ్యింది. కనుక కొంతకాలం గాంధర్వ పురంలో నివసించాలని అనుకున్నారు”.

రాజు సంతోషంతో స్వామి పల్లకి లో కూర్చోబెట్టి, వాద్య, నృత్య ,గీతాదులతో తీసుకువెళ్లారు, “ఊరేగింపు గాంధర్వ పురం లో ప్రవేశిస్తూ ఉండగా,పెద్ద రావిచెట్టు ఉంది. దాని సమీపంలో ఇళ్లన్నీ పాతబడి నిర్మానుష్యంగా ఉన్నాయి, అందుకు కారణం బ్రహ్మ రాక్షసుడు ఉండేవాడు. అతడు ఆ ప్రదేశంలోకి వచ్చిన వారిని మింగేస్తూ ఉండేవాడు. అతనికి భయపడి అక్కడ వారందరూ ఇల్లు విడిచి పెట్టి, ఆ పట్నంలోని మరో చోటు ఉంటున్నారు. ఊరేగింపు దగ్గరికిరాగానే స్వామి చెట్టు పైకి చూశారు, మిగిలినవారికి కనిపించకపోయినా, రాక్షసుడు చెట్టు దిగి వచ్చి నమస్కరించి ఉద్దరించమన్నాడు. స్వామి తలపై చేయిపెట్టి ఆశీర్వదించగా మానవ ఆకారంవచ్చిఅందరికీ కనబడ్డాడు, స్వామి అతనితో సంగమానికి వెళ్లి స్నానం చెయ్యి నీకు పాప విముక్తి కలుగుతుందన్నారు.

ఈ సన్నివేశం చూసిన పట్టణ వాసులు, శ్రీ గురుడు సాక్షాత్తు పరమేశ్వరుడని తెలుసుకున్నారు. అప్పుడు   శ్రీ గురుడు “నాకు మఠం ఇక్కడే నిర్మించండి. శ్రీ గురుడు సంగమానికి వెళ్లేటప్పుడు తిరిగి వచ్చేటప్పుడు స్వామి పల్లకిలో రాజా మర్యాదలతో తీసుకు వెళ్ళాడు. ప్రతినిత్యం,శ్రీ గురుని కీర్తి గ్రామాలకు పాకిపోయింది.

గంధర్వ నగరానికి కొద్ది దూరం లోని' కుమ సి' గ్రామంలో త్రివిక్రమభారతీ అనే సన్యాసి శ్రీ గురుని గురించి“ఆ యతి దాంభికుడు సన్యాసాశ్రమానికి విరుద్ధంగా వైభవం అనుభవిస్తున్నాడు అని ఆక్షేపించాడు, అప్పుడు ఒక అద్భుతం జరిగింది.

దిగంబరా దిగంబరా శ్రీపాదవల్లభ దిగంబరా!

అధ్యాయం  - 24

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

త్రివిక్రమభారతి శ్రీ గురుని నిందిస్తున్నారని, రాజు స్వామితో, “స్వామి మిమ్మల్ని నిందిస్తూ ఉంటే మీరు “ఊరుకుంటారేమి? అతని అజ్ఞానంతొలగించడం అని కోరగా రాజు బయలుదేరారు, ఆ ఊరేగింపు మహా వైభవంగా కుమసి గ్రామం సమీపించే సరికి త్రివిక్రమ భారతీ పూజ చేసుకుంటున్నాడు. పూజలో ప్రతిరోజు అతనికి నరసింహ అవతారం దర్శనం ఇచ్చే వాడు. కానీ ఆరోజు ఎంత ప్రయత్నించినా దర్శనం నీ లేడు, అని ఆర్తితో ప్రార్థించగా. ఇప్పుడ నేను నదీతీరంలో ఉన్నాను, అక్కడికి వచ్చి దర్శించుకో అని  దివ్య వాణి వినిపించింది. వెంటనే అతడు లేచి నది వద్దకు వెళ్లి అతనికి ధాన్యం లో కనిపించిన శ్రీ గురుడు అక్కడ దర్శనం ఈయడం తో సాష్టాంగ నమస్కారం చేసాడు. అప్పుడు శ్రీ గురుడు “త్రివిక్రమ!ఎవరిని దాంభికుడని భ్రష్టుడని నిందిచావో ఆ సన్యాసినే మేము అనగా త్రివిక్రమ భారతి సద్గురోత్తమ ! మీరు మానవ రూపంలో అవతరించడం వల్ల  తెలియక మూడిని వలె ప్రవర్తించను, నన్ను క్షమించు మీరేనా ఉపాస్య దైవము నరసింహ స్వరూపులు. శరణు! శరణు!  అని స్తుతించాడు.

శ్రీ గురుడు అతనిని త్రివిక్రమ! నీ భక్తికి సంతోషించాము, నీవు నరసింహ స్వామికి చేసే అనుష్టానం మాకే చెందుతుంది అని మాకు అనుష్టానానికి సమయం అయింది అని మనోవేగంతో సంగమానికి చేరుకున్నారు.

కనుక నామధారకా! శ్రీ గురుడు భగవంతుడు కాదని, మానవ మాతృడేనని తలచే వారు ఏడు జన్మలు నరకం అనుభవిస్తారు. గురువే బ్రహ్మ, విష్ణు మహేశ్వరులని వేదాలు చెబుతున్నాయి. నా మాట పై విశ్వాసముంచి లోకులు శ్రీ గురు పాదాలను ఆశ్రయింతురు గాక” అన్నారు.

దిగంబరా దిగంబరా శ్రీపాదవల్లభ దిగంబరా!

అధ్యాయం  - 25

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

అటుపైన శ్రీ గురుడు చేసిన దివ్య లీలలు వివరించమని ప్రార్థించగా సిద్ధమని ఇలా చెప్పారు. “ఒకప్పుడు వైడూర్య  నగరంలో  ఒక ముసల్మాను పరిపాలిస్తుండేవాడు. అతడు హిందూ మత ద్వేషి, కఠినాత్ముడు. వైదిక ధర్మాలకు విరుద్ధంగా తన ఎదుట వేదాంగములు చెప్పమని శాసిస్తూండేవారు. వారికి   దనాశ చూపుతుండే వారు. కొందరు శిష్టాచార  పరులు ఇతరులు అందుకు అంగీకరించేవారు కాదు.

ఒక నాడు ఉత్తరాది నుండి వేదపండితులైన బ్రాహ్మణులు ఇద్దరు రాజుని  దర్శించి,' రాజా! సకల  విద్యలోనూ మాకు సాటి మైన వారు ఎక్కడా లేదు, మీ రాజ్యంలో మాతో వాదించగల విద్వాంసులు ఉంటే పిలిపించండి, మా ప్రతిభా  నిరూపించగలను అన్నారు. పరాయి మతాన్నికించపరచానికి మరో మంచి అవకాశం వచ్చిందని, రాజు వెంటనే నగరంలో దండోరా వేయించాడు, వాదంలో ఓడించిన వారికి గొప్ప బహుమతులు, ఓడిన వారిని దండించ గలం అని ప్రకటించారు. ఆ దుష్టుల ఎదుట వల్లించడం  ఇష్టపడిన శిష్టాచారులు కొందరు, తమకంత సామర్థ్యం లేదని తప్పుకున్నారు, మరి కొందరు నిండు సభలో అవమానం జరుగుతుందని భయపడి ముందుకు రాలేదు వీరంతా జై పత్రాలు ఇవ్వక తప్పలేదు. ఆ రాజు  సంతోషించి ఆ కుపండితులు ఇద్దరికి వస్త్రాలు, ఆభరణాలు భారీ ఎత్తున కానుకలు ఇచ్చి, సగౌరవంగా సాగనంపాడు. వాళ్ళిద్దరూ ఏనుగులు ఎక్కి “ఊరూరు తిరిగి జై పత్రములు పొందసాగారు, ఒకరోజు కుమిసీ గ్రామం చేరి అక్కడ  త్రివిక్రమభారతి  వేదవేదాంగ పారంగతుడు విని అయినా దర్శించి “ఏమయ్యా! మాతో వాదించు లేక జై పత్రం ఐన ఇవ్వు" అనగా త్రివిక్రమభారతి వీరికి గర్వం తలకెక్కింది, సాటి పండితులను నిందిస్తున్నారు వీరికి బుధ్ధి చెప్పడానికి గురు దేవుల్లే సమర్థులు అనుకుని శ్రీ గురుని దగ్గరికి తీసుకు వెళ్లారు.

త్రివిక్రముడు వినయంతో కాలినడకన  వెళ్తుంటే వీళ్లు మాత్రంఏనుగు మీద కూర్చుని వెళ్లారు.  త్రివిక్రమ భారతి శ్రీ గురునికి నమస్కరించి, ఆనంద భాష్పాలు కారుస్తూ, ఆకుపండితులు గురించి విన్నవించి, పరాత్పర!గుడ్లగూబ సూర్యుని చూడ లేనట్టుగా ఈ అజ్ఞానులు మిమ్మేరుగలేరు. మీ చేత వారికి హితం చెప్పించడానికి ఇక్కడకు తీసుకువచ్చారు. వీరి నుండి నన్ను, వేద ధర్మాన్ని కాపాడండి, మీరు ఏది చేయమంటే అది చేస్తాను” అని ప్రార్థించాడు. వాళ్లు  మా కాలం అంతా వ్యర్థం అయింది కానీ ఇతడు  జై పత్రం ఇవ్వడు వాద బిక్ష ఇవ్వడు. మమ్ములను ఇక్కడ కు తీసుకొచ్చాడు. కనుక గురు శిష్యుల లో ఎవరో ఒకరు ఆ రెంటి  లో ఏదో ఒకటి చేసి తీరాలి ” అన్నారు. శ్రీగురుడు నవ్వుతూ మీ వంటి వేద విధులకు సాటి విప్రులను  పరాభవించటం వల్ల కలిగే ప్రయోజనం ఏమున్నది? ఎతుల మైన మాకు జయించడం వల్ల గొప్పతనం, ఓడి నందు వలన చిన్నతనం ఏమి కలుగవు, అటువంటి మా వలన మీ కేమి ప్రయోజనము? అని ఎంత చెప్పినా వినకుండా జయ పత్రం ఇవ్వండి” అని పట్టు పట్టారు.

శ్రీ గురుడు“అయ్యా వేదం సంపూర్ణంగా తెలుసుకోవడం! బ్రాహ్మణుల కే సాధ్యం కాలేదు, వేదాలు అపారమైనవి, అలాంటిది వేదవిధులమని చెప్పుకోవడం విర్రవీగడమే అవుతుంది అనగా, మేమ సంఘోపాకంగా వేదమంతా నేర్చుకున్నాము  మమ్మల్ని  మించిన ఎవరూ లేరు” అని విర్ర వీగారు.

దిగంబరా దిగంబరా శ్రీపాదవల్లభ దిగంబరా!

అధ్యాయం  - 26

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

నామధారకుడు పట్టరాని ఆసక్తితో, స్వామి! శ్రీ గురుడు విద్యావంతులైన ఆ మూర్ఖులను ఎలా సమాధాన పరిచారు? అనడిగా.“గురుడు తీవ్రమైన ఖంఠంతో ఇది దుస్సాహసమే అవుతుంది, ఎవరైనా వేదవిధులను అనుకోవటం, దురహంకారమే వేదాలు లక్ష్యం పరమాత్మనే గాని - ధనము, కీర్తి, అహంకారం కావు.  వేదం పూర్తిగా తెలుసుకోవటం బ్రహ్మ దేవునికి సాధ్యపడలేదు.

పూర్వం భరద్వాజ మహర్షి వేదాన్ని సంపూర్ణంగా అధ్యయనం చేయదలచి బ్రహ్మదేవుని వరంతో  మూడు సార్లు దీర్ఘాయువు పొంది,  బ్రహ్మచర్యంతో మూడు బ్రహ్మ దివసాలు గురువు వద్ద వేదం నేర్పటానికి చాలక తపస్సు చేసాడు. అప్పుడు “బ్రాహ్మ వేదం పూర్తిగా నాకే రాదు, నీకే వేదరాశిని చెబుతాను, చూడు”! అని కాంతులతో వెలిగిపోతున్న మేరు పర్వతాలు వంటిఅపారమైన వేదరాశి ని చూపి, మూడుపిడకలు తీసి అతనికి ప్రసాదించి,  “ఇదంతా అధ్యయనం చేసేంతవరకు నీవు జన్మించితువుగాక అని వరం ఇచ్చాడు . అది అతనికి ఇంతవరకు పూర్తి కాలేదు, వేదమంతా నేర్వగలగడం ఏ ఒక్కరికైనా సాధ్యం కాదు కనుకనే వ్యాసుడు దానిని నాలుగు భాగాలుగా విభజించి.,పైలుడుకి, వైశంపాయునికి, జైమినికి, సుమంతుడికి బోధించాడు. 

పూర్వం అన్ని వేదాలను సంఘోపాకంగా నేర్పగల వర్ణాశ్రమాచారా నిరతులెందరో భరత భూమిలో ఉండేవారు. వేద అధ్యయనం బలం వలన త్రిమూర్తులు కూడా ఆదీనులై ఉండేవారు. కానీ ఈ  కలి యుగంలో మీరు మేచ్యుల ఎదుట వేదం చదువుతున్నారు మీ ముఖమేనా చూడకూడదు అటువంటి త్రివిక్రముని కూడా జయ పత్రిక ఇవ్వమని భావిస్తున్నారె! ఇకనైనా నా మాట విని వెళ్ళండి అన్నారు కానీ తమ పట్టుదల  వదలక వాదమైన లేక జయ పాత్రమైన ఇవ్వమని కోరారు!

దిగంబరా దిగంబరా శ్రీపాదవల్లభ దిగంబరా!

అధ్యాయం  - 27

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

శ్రీ గురుడు ఎంత చెప్పినా వారు వినలేదు, అప్పుడు శ్రీ గురుడు ఇక నీ కోరిక ఇప్పుడే తెరుస్తాను ” అని ఆటగా వెళ్తున్న ఒకనిని పిలిచి నీవు ఎవరు? ని కులం ఏది? ఎక్కడికి పోతున్నావు? అని అడిగాడు. అతడు, “అయ్యా, నేను  కడజాతి వాన్నిని కులం మాతంగుడు అంటారు అనగా  శ్రీ గురుడు అతనిపై తమ కృపా దృష్టి సారించి,  శిష్యునిని స్వామి దండంతో 7 గీతలు గీయించి  , అప్పుడు ఆ చండాలుని మీద విభూది చల్లి ఒక్కొక్క  గీత  దాటి వెనకటి జన్మలో తానెవరో  చెప్పాడు. నీవు పూర్వం వేదజ్ఞుడువైతే  వాదంలో వీరిని జయించు అన్నారు. అతడు వెంటనే వేదగానం చేసి చర్చకు సిద్ధమయ్యారు, అది చూసి కుపండితులకు నోరు ఎండి పోయి కడుపులో నొప్పి వచ్చి, వారు స్వామి పాదాలపై బడి, “స్వామి! సాక్షాత్తు పరమేశ్వరుడు అయినా మిమ్ము   దిక్కరించాము మమ్ము ఉద్ధరించండి , అని వేడుకున్నారు. కానీ చేసిన తప్పుకు 12 సంవత్సరాలు బ్రహ్మరాక్షసులుగా జీవించి ముక్తి చెందారు. ఏడు జన్మల క్రిందట వేదవిదుడు అన్న స్మృతి కలిగిన చండాలుడు స్వామికి నమస్కరించి,  పూర్వం నాకు ఈ జన్మ ఏ రకంగా వచ్చిందో తెలుపవలసిందిగా” అని వేడుకున్నాడు.

దిగంబరా దిగంబరా శ్రీపాదవల్లభ దిగంబరా!

అధ్యాయం  - 28

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

శ్రీ గురుడు చండాలునితో  “నాయనా! ఏ పాపాల వలన ఎలాంటి అధోగతి కలుగుతుందో చెబుతాను విను. ఆచారం పాటించని విప్రుడు హీన జన్మలో, తల్లిదండ్రులను, గురువులను, కుల స్త్రీని, సత్యమును, అహింసను, విడిచిన వారు, కన్యా శుల్కం  తీసుకునేవారు, అనాచారాలతో సాంగత్యం చేసేవారు, తల్లి దండ్రులు - బిడ్డలను, ఆవులను- దూడలను విడదీసిన వారు, భగవంతుడికి అర్పించకుండా ఆహారం తీసుకునే వారు,అతిధులను సేవించనివారు, అయోధ్య లను గౌరవించేవారు, శాస్త్రం తెలియకుండా వైద్యం చేసేవారు, మొదలైనవి చేయడం వలన చండాల జన్మ వస్తుంది.

ఏమి చేస్తే చండాల  జన్మ కలుగుతుందో, పూర్వ జన్మలో చేసిన తప్పులకు ఏ ఏ జన్మలు కలుగుతాయో వివరంగా చెప్పగా, నామధారకుడు స్వామి! ఇదివరకు తెలిసో తెలియకో పాపం చేస్తే దానిని పోగొట్టె ఉపాయం ఏమీ లేదా? అన్నాడు. నాయనా! నిజమైన పశ్చాత్తాపమే, లేకుంటే  గోదానం వల్ల పాపం పోతుంది. సద్గురు సేవ వలన మాత్రమే మహాపాపాల గూడా మటు మాయమైపోతాయి.

తర్వాత శ్రీ గురుడు ఆ చండాలునితో, నీవు తల్లిదండ్రులను విడిచి పెట్టడం వలన, గురువులను దూషించి వారిని విడిచి వేరే ఉన్నందున నీకు ఈ చండాల జన్మ లభించింది. నెలరోజులు సంఘములో స్నానంచేస్తే క్రమంగా శుద్ధుడవై, వచ్చే జన్మలో సద్బ్రాహ్మణుడివిగా జన్మిస్తావ్ అని చెప్పారు. అప్పుడా చండాలుడు, స్వామి! మీ  కటాక్షం అనే గంగా ప్రవాహం వల్ల నేను పాపవిముక్తుడిని అయ్యాను, పరుసు వేదిని తాకి ఇనుము బంగారమైనట్లు మీ దర్శనం వలన పవిత్రుడైన నాకు ఇవన్నీ ఎందుకు? నాకు జ్ఞానం కలిగే లాగా అభిమంత్రించి , నన్ను విప్రులలో చేర్చండి” అని వేడుకున్నాడు. 

శ్రీ గురుడు, పూర్వ పాప కర్మ ఫలితంగా ఇలాంటి రక్తమాంసాలు పంచుకొని పుట్టి పెరిగిన నీకు అదెలా సాధ్యం? పూర్వం విశ్వామిత్రుడు బ్రహ్మర్షి నని అనిపించుకోవాలని కొన్ని వందల సంవత్సరాలు మహాతపస్సు చేసి  ఇంద్రాది దేవతలను కోరాడు. అతని వశిష్ట మహర్షి వలన కావాల్సిందే కానీ తమ వల్ల కాదని చెప్పగా, అప్పుడు అతడు వశిష్ట మహర్షినికోరగా, అది సాధ్యం కాదని చెప్పారు. అందుకు విశ్వామిత్రుడు కోపించి వశిష్ఠుని నూరుగురు కొడుకులను చంపాడు. వశిష్ఠుడు అతనిని శిక్షించ లేదు కానీ, అతడు బ్రహ్మర్షి అని మాత్రం అంగీకరించలేదు. కోపం తగ్గించుకొని విశిష్టుడు ని చంపితే బ్రహ్మ హత్య పాతకం కూడా చుట్టుకుంటుంది, ఆయన మరణిస్తే నన్ను బ్రహ్మర్షిని అని అంగీకరించగలవారు ఎవరు అని ఆలోచించుకుని ఆయన పాదాలపై పడి ప్రార్థించగా నీవు సూర్య కిరణాలతో నీ శరీరాన్ని, తపింప చేసుకుని కొత్త శరీరం చూపు అన్నాడు. విశ్వామిత్రుడు అంగీకరించి సూర్య కిరణాలతో తన దేహం మాడిపోయి కొత్తదేహం వచ్చేవరకు తపస్సు చేసి వచ్చాడు. అప్పుడు అతడు బ్రహ్మర్షి అయ్యాడని ఒప్పుకున్నాడు.

అలాంటిదేమీ చేయకుండానే మీకు అదెలా సాధ్యం? పూర్వం నువ్వు చేసిన పాపానికి పశ్చాతాపం చెంది, నేను చెప్పినట్లు చేస్తే ముందు జన్మలో సద్బ్రాహ్మణుడు అవుతావు, వెళ్ళు! అన్నారు. కానీ పేదవానికి పెన్నిధి దొరికిన, మృత్యు ముఖంలో ఉన్నవాడికి అమృతం దొరికిన, ఆకలిగొన్న పశువులకు గడ్డిదొరికిన వాటిని విడవలేనట్లు పూర్వజన్మ స్మృతి కలిగిన  ఆ చండాలుడు అవి పట్టించుకోకుండా, భార్య వచ్చి ఇంటికి రమ్మని పిలిస్తే అతడునేను ఇప్పుడు సద్బ్రాహ్మణుడను, నన్ను త్రాకవద్దు దూరంగా పొంది! అన్నాడు, ఆమె ఆశ్చర్యపోయి, ఏమయ్యా ! నీకేమన్నా పిచ్చిపుట్టిందా? అనగానే కొట్టబోతే ఆమె శ్రీ గురుని వద్దకు వెళ్లి దుఃఖిస్తూ ఎప్పుడు ఎంతో ప్రీతిగా ఉండేవాడు, ఇతనికి మతి చలించింది, ఈ బుద్ధి మారకపోతే నాకు వేరు దిక్కు లేదు ఉరి పోసుకుంటా అన్నది. అప్పుడు శ్రీ గురుడు ఇతని ఒంటి మీద నున్న విభూది తొలగిస్తే గాని ప్రయోజనం లేదు. ఆయన ఒక శిష్యుడునిపిలిచి, ఒక శ్రీమంతుడు, పిసినారి అయిన బ్రాహ్మణుని తీసుకురమ్మని చెప్పగా, గ్రామానికి వెళ్లి పిసినారి బ్రాహ్మణుడునితీసుకు వచ్చాడు.

నాయనా! నువ్వు తనకి స్నానం చేయించు, అప్పుడు తనకి తన కుటుంబం పై మమకారం కలుగుతుంది”, అని ఆదేశించారు. వెంటనే ఆ వ్యక్తి కుండలో నీళ్లు తెచ్చి ఆ చండాలుని తలపై కుమ్మరించగా, అతని ఒంటిపై ఉన్న విభూతి కొట్టుకుపోయిన వెంటనే అతడు ముందు జరిగిందంతా మర్చిపోయి, భార్యా బిడ్డలతో “ఇంతకు ముందు కొద్దిసేపు నాకు మతిపోయింది. ఇంతకు మీరందరూ ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చారు? నాకు ఏమైనా భయమా? ఇది పగలే కదా! అన్నాడు. అది అంత చూసి విస్తుబోయిన త్రివిక్రమ భారతి స్వామి మీరు అతనికి ప్రసాదించిన జ్ఞానం క్షణం లో ఎలా పోయింది? అని అడిగాడు. శ్రీ గురుడు నవ్వి ఇది అంత భస్మ మహిమ కాబట్టే శివుడు దాన్ని ధరిస్తాడు. దానికితోడు ఆ బస్మానికి మహాత్ముల స్పర్శ ఉంటె బ్రహ్మజ్ఞానాన్ని కూడా ప్రసాదించ గలదు అన్నారు " దానికితోడు ఆ బస్మానికి మహాత్ముల స్పర్శ ఉంటె బ్రహ్మజ్ఞానాన్ని కూడా ప్రసాదించ గలదు అన్నారు " మహిమ గురించి వివరించవలసినదిగా శ్రీగురుని  ప్రార్థించాడు.

దిగంబరా దిగంబరా శ్రీపాదవల్లభ దిగంబరా!

అధ్యాయం  - 29

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః 

త్రివిక్రమ భారతి  ఆ ప్రశ్న వేయగానే శ్రీ గురుడు సంతోషించి ఇలా వివరించారు పూర్వం కృత యుగంలో వాము దేవుడనే మునీశ్వరుడు జీవణ్మక్తుడై ఆత్మానందంతో తెలియాడుతుండేవాడు. ఆ ముని  జడలు, నార బట్టలు ధరించి, ఒంటి నిండా విభూతి పూసుకుని అక్కడక్కడా సంచరిస్తు నిర్మానుష్యంగా ఉన్న క్రౌంచారణ్యంలో నిరసించ సాగాడు. ఆ అడవిలో ఒక బ్రాహ్మణుడు కనిపించిన దాని నల్ల చంపి తింటు డేవారు, వాడు ఆ మునిని చూచి లో ఆయనను మ్రింగ దలిచి ఆయనపై దూక పోయాడు, ఆయన శరీరం మీద ఉన్న భస్మము అతనికి అంటుకోగానే వెంటనే ఆ రాక్షసుడికి పూర్వజన్మ శృతి  కలిగింది . ఈ ప్రపంచంలో ఏదైనా లభిస్తుందేమో గాని, సత్పురుషుల దర్శనం లభించడం ఎంతో కష్టం. అన్ని పాపాలు చేసిన ఆ రాక్షసుడికి కూడా ముని స్పర్శ తగలగానే పాప విమోచనం అయినది. అతడు ముని శ్రేష్ఠుని పాదాలపై పడి" గురూత్తమా! నీవు సాక్ష్యాత్తు భగవంతుడవు.మీ స్పర్శవలన నాపాపాలన్నీ తొలిగిపోయాయి. నన్ను రక్షించు “అని వేడుకున్నాడు. అప్పుడు వామదేవ మహర్షి నీవు ఎవడవు? నీవీ అడవిలో ఎందుకు ఉన్నావు అనిఅడిగారు. ఆ రాక్షసుడు నమస్కరించి ఇలా చెప్పాడు.

స్వామి మీ దయవలన నా పూర్వ జన్మలు గుర్తొచ్చాయి. నాకు 25 సంవత్సరాలు కిందట ఉత్తమమైన జన్మ లభించింది. అప్పుడు దుర్జయుడుపేరుగల యమన రాజును. అప్పుడు నేను ఎన్నో పాపాలు చేసి ప్రజలకు బాధ కలిగించాను, అంతేకాకుండా మదోన్మత్తుడై  పరస్త్రీలను ఎందరినో బలవంతం చేసి, తరవాత వారి ముఖము చూసేవాన్ని. వాళ్ళందరూ శాపమిచ్చారు , అయినా లెక్క చేయక తప్ప త్రాగి ఇంకెందరినో భ్రష్టులను చేశాను ,నన్ను శత్రు రాజులు జయించి  నా రాజ్యం చేజికించుకోక , ఎన్నో కష్టాలు పడి మరణించాను. అప్పుడి  నుండి ఇలా ఘోరమైన జన్మలు అనుభవిస్తున్నాను. ఇపుడు మీ దర్శనం వల్ల శాపవిమోచనం జరిగింది ,నావంటి నీకృష్ణుడికి ఇంత జ్ఞానం ఎలా కలిగిందో చెప్పమని కోరగా ఇదంతా నీ వంటి మీద ఉన్న భస్మం  యొక్క మహిమ! దాన్ని మహత్యం పూర్తిగా తెలుసుకున్న వాడే లేడు , పరమేశ్వరుడే  దానిని దరిస్తుంటే దాని మహిమ వేరే చెప్పాలా? అని భస్మాన్నిఏ విధంగా ధరించాలో వివరించి చెప్పారు.      

కనుక ఓరాక్షసుడా! ఈ భస్మం  వల్లనే నీకిట్టి  జ్ఞానం కలిగింది, అని కొంచెం భస్మం మంత్రించి వామదేవ మహర్షి ఆ రాక్షసుడికి ప్రసాదించాడు. దానిని ధరించి  ఆ రాక్షసుడు ముక్తుడై స్వర్గానికి వెళ్ళాడు. వామదేవడు త్రిమూర్త్యావతారం , జీవులనుద్దరించటానికి భూమిపై సంచరిస్తున్నారని చెప్పారు, సిద్ధ యోగి.

శనివారం పారాయణ సమాప్తం!