Books

అష్టమీ చంద్రవిభ్రాజ దళికస్థల శోభితా |
ముఖచంద్ర కళాంకాభ మృగనాభి విశేషకా | | 

శ్లోకం వివరణ :

అష్టమీ చంద్రవిభ్రాజ దళికస్థల శోభితా :- అష్టమినాటి చంద్రుని వలె ప్రకాశించుచున్న పాలభాగముచే పవిత్రమైన సౌందర్యముతో అలరారుచున్నది.
ముఖచంద్ర కళాంకాభ మృగనాభి విశేషకా :- ముఖము అనెడి చంద్రునియందు మచ్చవలె ఒప్పెడు కస్తురి బొట్టును కలిగినది.

మనో రూపేక్షు కోదండా, పంచతన్మాత్ర సాయకా |
నిజారుణ ప్రభాపూర మజ్జద్బ్రహ్మాండ మండలా | | 

శ్లోకం వివరణ :

మనో రూపేక్షు కోదండా : మనస్సును రూపముగా గల్గిన చెఱకుగడ విల్లును ధరించింది.పంచతన్మాత్ర సాయకా : ఐదు తన్మాత్రలు అను బాణములు ధరించింది.
నిజారుణ ప్రభాపూర మజ్జద్బ్రహ్మాండ మండలా : తన సహజమైన ఎఱ్ఱని కాంతుల నిండుదనమునందు మునుగుచూ వున్న బ్రహ్మాండముల సముదాయము కలది.

ఓం శ్రీమాతా, శ్రీమహారాజ్ఞీ, శ్రీమత్సింహాసనేశ్వరీ |
చిదగ్నికుండ సంభూతా, దేవకార్య సముద్యతా | | 

శ్లోకం వివరణ :

శ్రీమాతా : మంగళకరమైన, శుభప్రథమైన తల్లి.
శ్రీమహారాజ్ఞీ : శుభకరమైన గొప్పదైన రాణి.
శ్రీమత్సింహాసనేశ్వరీ : శోభతో కూడిన శ్రేష్టమైన ఆసనమును అధిష్ఠించింది.
చిదగ్ని కుండ సంభూతా : చైతన్యమనెడి అగ్ని కుండము నుండి చక్కగా ఆవిర్భావము చెందినది.
దేవకార్య సముద్యతా : దేవతల యొక్క కార్యములకై ఆవిర్భవించింది.

అధ్యాయం  -  10

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

సిద్ధ యోగి చెప్పినదంతా శ్రద్ధగా వింటున్న నామ దారుకుడు, స్వామి! శ్రీపాద వల్లభులు కృష్ణా నదిలో స్వామిఅంతర్ధానమైనా వేరొక చోట అవతారమెత్తారు అని చెప్పారు కదా? అటువంటప్పుడు ఆయన కురుపురం లో గుప్త రూపం లో ఉన్నారని చెప్పారు! అదెలా సాధ్యం? అని అడిగాడు. నాయనా! శ్రీపాదస్వామి  సాక్షాత్తు భగవంతుడే, ఆయన మహిమకు అంత లేదు . ఆయన ఏమైనా చేయగల సమర్థులు, ఆయన మహిమకు సంభవము అసంభవము అన్నది లేదు. అంతర్ధానమయ్యాక కూడా క్షేత్రంలో తమను ఆశ్రయించిన భక్తులను రక్షిస్తున్నారని తెలిపే దివ్య లీల ఒకదానిని చెబుతాను విను.

కాస్యపస గోత్రం అయినా వల్లభేశుడనేవాడు  బ్రాహ్మణుడు వాణిజ్యం చేసుకుని జీవిస్తూ ఉండేవాడు. అతని కుటుంబం చాలా పెద్దది, అంతర్ధానమైన శ్రీపాద స్వామి సూక్ష్మ రూపంలోనే ఉండి రక్షిస్తున్నారు  అని తెలిసి, స్వామికి భక్తుడయ్యాడు. అతడు ప్రతి సంవత్సరం ఒక్కసారి అయి నా కురుపురం వెళ్లి దర్శించుకునేవాడు. ఒక నాడు స్వామిని స్మరించి తనకు వ్యాపారంలో లాభం వస్తే కురుపురం  వెళ్లి వెయ్యి మంది   బ్రాహ్మణులకు సంతర్పణ చేస్తానని మొక్కుకున్నాడు. అప్పటినుంచి స్వామినిస్మరించి ఏ పట్టణానికి వెళ్ళినా , స్వామి దయవల్ల ఎన్నో రెట్లు లాభం రాసాగింది. అతడు సంతోషించిమొక్కు  చెల్లించుకోవాలని కురువపురం బయలుదేరాడు. నలుగురు దొంగలు అతని దగ్గర ఎంతో డబ్బు ఉందని పసిగట్టి యాత్రికుల వేషాలతో  అతనికి తోడయ్యారు. తాము కూడా ప్రతి సంవత్సరం కురుపురం యాత్ర చేస్తుంటాం అని చెప్పి, అతనితో వారు ఎంతో ఆధరంగా ప్రవర్తించి నమ్మించారు. ఇలా  రెండు రోజుల ప్రయాణం తరువాత ఒక నిర్మాణషమైన ప్రదేశంలో అతని తల నరికి  ఎవరికి తెలియకుండా చేయడానికి దహనం చేయాలనుకున్నారు.

బ్రాహ్మణుడు మరణించే ముందు చివరి క్షణాల్లో “శ్రీ పాద వల్లభ” అని కేక పెట్టాడు, భర్త రాక్షకుడైన శ్రీపాద శ్రీ వల్లభులు జడలు, భస్మం, త్రిశూలం ధరించి యతి రూపంలో ఆ దొంగలకు ప్రత్యక్షమై  ఆ దొంగలను చంపివేశారు. ఆ దొంగలలో ఒకడు ఆయన పాదాలపై పడి నేను ఎప్పుడు దొంగతనాలు చేసి ఎరగను, నేను తెలియక వీరితో దారిలో కలిశాను, నాకు ఏ పాపం  తెలియదు, మీరు  సర్వజ్ఞులు అయినా మీరు దివ్యదృష్టి లో గమనిస్తే మీకు తెలుస్తుందనిప్రార్థించగా,స్వామిఅతనికి అభయచ్చివిభూతి ప్రసాదించి వల్లభేశుని శరీరం పై చల్లి , తెగిపడివున్న తలను అతికించమని, ఆయన వల్లభేశుని శిరస్సుపై తమ అమృతదృష్టిని సారించి మరుక్షణమే అంతర్దానమ య్యారువల్లభేశుడుతిరిగి బతికాడు జరిగినది అంతా తెలుసుకుని నాకోసం సాక్షాత్తూ శ్రీపాద స్వామి యతి రూపంలో వచ్చారని ఆశ్చర్యపోయి, మరుక్షణమే ఆయన దర్శనం లభించినందుకు వల్లభేశుడు పరితపించాడు.  అతడు వెంటనే అమితోత్సాహంతో దనం తీసుకొని వెళ్లి స్వామిని ధరించి తను అనుకున్నా 000 మంది కాకుండా 4000 మంది  బ్రాహ్మణులకు సంతర్పణ చేసి దక్షిణ తాంబూలాలతో సత్కరించి సంతోషపెట్టాడు. ఈ విధంగాశ్రీపాదస్వామి కురుపురంలో అదృశ్యంగాఉంటూఇలాంటిలీలలుఎన్నోచేశారు.“భక్తులు ఎక్కడున్నప్పటికీ శ్రీపాదస్మరణ చేస్తే చాలు వారికి స్వామి అధిష్టాలనిచ్చి రక్షిస్తాడు”, అట్టి స్మరణకు అనుగుణమైన నామం  తరతరాలుగా ఇలా  ఉన్నది అన్నారు సిద్ధ యోగి.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  -  11

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

నామధారకుడు,అత్యంతాశక్తితో  ఇలా అన్నారు “అటు తర్వాత శ్రీ దత్తాత్రేయ రెండవ పర్యాయం ఎక్కడ అవతరించారు? ఏఏ లీలలు ప్రదర్శించారు? ఆయన గురించి వినాలన్న కోరిక పెరుగుతుందే కానీ తరగటం లేదు, ఆ రెండవ అవతార విశేషాలు వివరించండి” అన్నారు,అటువంటి శ్రోత లభించినందుకు సిద్దునికి, దత్తాత్రేయుని తనివితార వివరించే అవకాశం వచ్చినందుకు పొంగిపోయి, ఆయన లీలలు అనేకం ఉన్నాయి నేనంత వర్ణించినఅవి ఆ గాధ లో లవలేసమే అవుతుంది,  ఆయన లీలలన్నీ చెప్పినట్లు కాదు సుమా! ఇక విను" అనిలా చెప్పారు.

“శ్రీపాద స్వామి ఆదేశించినట్లు అంబిక జీవిత శేషం అంతా శివపూజలో గడిపింది , ఆమె మరుజన్మలో మహారాష్ట్రలోని ' కారంజ' గ్రామంలో అకోలా జిల్లా వాజసనేయ శాఖకు చెందిన బ్రాహ్మణుని కుమార్తెగా జన్మించింది. పూర్వజన్మ సంస్కారం వల్ల సౌశీల్యం తో పాటు శివ భక్తి కూడా అబ్బింది. యుక్త వయసు రాగానే మాధవశర్మ అనే  బ్రాహ్మణునికి ఇచ్చి  వివాహం చేశారు. ప్రతి దినము సంధ్య సమయంలో శివ పూజ, భర్తతో కలిసి శని ప్రదేశ పూజ, శని త్రయోదశి నాడు  విశేషమైన పూజ చేస్తు, అంబ, తన భర్తను , సూర్యుణ్ణి ఛాయాదేవి వలె విడనాడక సర్వోపచారాలు చేస్తుండేది. ఇలా 16 సంవత్సరాలు తర్వాత మగ బిడ్డ కలిగాడు.

నామధారకా! పిల్లవాడు పుట్టగానే అందరి  వలె ఏడ్వలేదు సరికదా , స్పష్టంగా ప్రణవముచ్చరించారుఅది చూసి అందరూ ఆశ్చర్య పోయారు.జోతిష్యశాస్త్ర విద్వాంసులు అతని జాతకం చూసి.మాధవశర్మ! నీ భాగ్యం పండింది.ఈ శిశువు సాక్షాత్తు భగవంతుడే! మనవలె గృహస్తాశ్రమం స్వీకరించాడు, చిన్న వయసులో సన్యాసం స్వీకరిస్తాడు, ఇతని చరణాలు ధ్యానించినా భక్తులకు కామధేనువు అవుతారు. అన్ని దైవజనులు  చెప్పారు. అప్పుడు మాధవ శర్మ ఘనంగా దక్షిణ తాంబూలాలతో సత్కరించారు.

ఆ పిల్లవాడు పుట్టగానే ప్రణవమచ్చరించిన సంగతి వాడవాడలా ప్రాకిపోయి, ఇసుకవేస్తే రాలనంత జనం చూడడానికి వచ్చేవారు. ఆ పిల్లవానికి “శాల గ్రామదేవా” అని నామకరణం చేశారు. కానీ అందరూ ఇంట్లో “నరహరి” అని పిలుచుకునేవారు. అంబ బలహీనంగా ఉండటం వల్ల పిల్లవానికి సరిపడా పాలు లేవు, పిల్లవాని కోసం ఒక దాదీిని కానీ, మేకను కానీ ఏర్పాటు చేయాలని ఆ దంపతులు ఆలోచిస్తూఉండగా,ఆపిల్లవాడు అంబా వక్షస్థలాన్ని తన చేతలతో సృష్టించాడు,వెంటనే 32 దారలుగా కారినేలపై పడ్డాయి.ఈవిషయం అందరికి తెలిస్తే దుష్టి దోషం తగులుతుందని అంబ చాలా లీలలను రహస్యం గాఉంచింది,ఆపిల్లవాడు పరుపు మీద పడుకోపెడితే ఏడుస్తూ, నేలపై పడుకోబెడితే ఆడుకునేవారు. అందువల్ల స్వామి లీలలు అందరికీ తెలియలేదు.ఇలా సంవత్సరం గడిచిన పిల్లవానికి ఒక్క మాట గూడ రాలేదు. ఎవరు ఏమి చేయమని చెప్పిన అంబా అదిఅల్లా చేసేది. ఇలా నరహరికి ఒక్క సంవత్సరం వచ్చింది కానీ అతడు మాట్లాడనేలేదు. ఒకరోజు అంబా అతని పరిస్థితికి కంటతడి పెట్టింది. అది చూచి నరహరి సైగలతో ఆమెను వారించి, పక్కనే ఉన్నా ఒక ఇనుప వస్తువు తెప్పించి చేతితో త్రాకాడు తక్షణమే అవి కూడా బంగారంగా మారింది. ఆమె పిల్లవాడు సామాన్యుడు కాదని ఆజన్మ సిద్దుడని అర్థమయింది.తల్లి ఒకరోజు అతనిని పక్కనకూర్చొని కన్నీరు కారుస్తూ,“నాకన్నతండ్రి నీమాటలు విని ఆనందించె భాగ్యం మాకు లేదా?”అన్నది నరహరి సైగలతో ఉపనయం చూపిస్తే మాట్లాడాలని, మెట్ట  మొదటిగా ఆమెతోనే మాట్లాడతానని తెలిపాడు.

నరహరి మండనాము ,మాతృ భోజనం, అయ్యాక జింక చర్మం, పసుపు వస్తాం ధరించాడు చెవి తో గాయత్రి మంత్రం ఉపదేశించినప్పుడు మంత్రరాజాన్ని మనసులోనే జపించి దీక్ష తీసుకున్నారు. తర్వాత తల్లికి నమస్కరించి “భవతి బిక్షం దేహి” అని బిక్ష  కోరి మొదటగా ఆమెతోనే మాట్లాడతానని తల్లికి తను ఇచ్చిన మాట నిలబెట్టుకున్నాడు, అది వినగానే తల్లిదండ్రుల ఆనందానికి సభలోని వారి ఆశ్చర్యానికి అవధులు లేవు. జీవితంలో మొదటిసారిగా మాట్లాడటం ప్రణవోచ్చారణ , తర్వాత వేద పఠనం తో  గాని మాట్లాడకూడదని నరహరి అంత కాలము మాట్లాడలేదని అర్థమైంది. ఆయన భగవదవతారామని తెలుసుసుకొని బ్రాహ్మణులంతా నమస్కరించారు.వామనుని  వలే భావిస్తున్న ఆ నూత్న నరహరిని తల్లి ఆశీర్వదించి," నాయనా! ఇకనుంచి నీవు బిక్షతోనే జీవించాలి సుమ! అన్నది. వెంటనే నరహరి తల్లి నమస్కరించి, అమ్మ! నీ ఆజ్ఞ మేరకు నేను బిక్షవునవుతాను. నేను సన్యాసాశ్రమం స్వీకరించినడానికి అనుమతించండి అని తండ్రి వైపు గూడ  తిరిగారు. ఆ మాటలకా తల్లి నివ్వెరబోయి దుఃఖిస్తూ;“నాయనా! ఒక్కగానొక్క బిడ్డమ, మేము 16 సంవత్సరాలు ఎదురు చూసి, ఎన్నో వ్రతాలు ఆచరించకపుట్టావు, తర్వాత ఏడు సంవత్సరాలు మాట్లాడాలనే లేదు. ఈరోజు మొదటిసారిగా నీ మాట వినగలగుతున్నాము, అందుకు నేను సంతోషిస్తుండగా నీవిలా అంటావేమీ? అప్పుడే నీవు ఇల్లు విడిచిపెడితే మాగతి ఏమిటి? నీవు గృహస్థవై బిడ్డలు కలిగాక సన్యసించవచ్చు కదా! అని బతిమాలింది.

అప్పుడు నరహరి తల్లిని కౌగిలించుకుని ఓదార్చి, అమ్మ! నా మాట విని వివేకంతో ఆలోచించి ఈ వ్యర్థమైన దుఃఖాన్ని తొలగించుకో, నేను ధర్మరక్షణ కోసం అవతరించాను, నీకు ఇంకా నలుగురు బిడ్డలు కలిగి ప్రేమతో మీ సేవచేస్తారు. వెనకటి జనములో నీవు శంకరుని పూజించడం వల్లనే నేను నీ గర్భన జన్మించాను అని చెప్పి ఆమెపై తన చేతినుంచగానే ఆమెకు పూర్వ జన్మ స్మృతి  కలిగింది. స్వామి! పూర్వ జన్మలో నన్ను ఆత్మాహుతి నుంచి  రక్షించిన శ్రీపాదుడవు నీవే! బ్రహ్మాండాలన్నీ నీలోనే ఉన్నాయి అట్టి నీవు, నా గర్భాన పుట్టినందున నా భర్తృవంశం , పితృవంశం పావనమయ్యాయి.

అతడు ఆమెను లేవదీసి, అమ్మ! ఈ పూర్వవృత్తాంతం వెల్లడి చేయవద్దు. నీకు ఒక రహస్యం చెబుతాను, నేను సంసారం మంటని సన్యాసిని. నేను చేయాల్సిన తీర్థాటనం మొదలగునవి ఉన్నవి. కనుక నేను ఇంట ఉండడం వీలు పడదు. కనుక నీవు అనుమతి ప్రసాదించు అన్నారు.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  -  12

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

లోకహితం కోసం అవతరించిన నిన్ను  నా పుత్రుడని తలిచి ఇంత కట్టి పెట్టి కొనడం తగదు. నీ సంకల్పానికి అడ్డు చెప్పను. నాకింకా పుత్రులు కలుగుతారున్నావు, మాకు ఇంకొక్క బిడ్డ పుట్టే వరకైనా నీవు ఇక్కడే ఉండు, నీవు నా మాట వినకుంటే నేను మరణిస్తాను . నిన్ను విడిచి నేను బ్రతకలేను' అని ప్రార్ధించింది.  అప్పుడు శ్రీహరి,” అమ్మా! నీకు ఒక్క సంవత్సరంలో కవలలు పడతారు, అంతవరకు ఉంటాను గానీ, ఆ తర్వాత నా సంకల్పానికి అడ్డు చెప్పకూడదు అని ఆమె వద్ద మాట తీసుకున్నాడు. ఇలా సంవత్సరం గడిచే సరికి అంబ కి ఇద్దరూ మగ పిల్లలు పుట్టారు. వారికి మూడు నెలలు రాగానే ఒకరోజు అంబా పిల్లలను  ఆడిస్తూ ఉంటే నరహరి వచ్చి, అమ్మ! నేను చెప్పినట్లే ఇద్దరు పుట్టారు, ఇంకా  నీకు  ఇద్దరు కొడుకులు, ఒక కూతురు కలుగుతారు,  నా మాట నిలబెట్టుకున్నాను. కనుక నీవు ఇచ్చిన మాట ప్రకారం అనుమతిస్తే, తీర్థయాత్రలకు బయలుదేరుతాను. అయితే నీవు  మాత్రం నన్ను సంతోషంగా సాగనంపాలి అన్నారు.

అలా తల్లిదండ్రుల అనుమతి తీసుకుని ఆయన తలపై శిరస్త్రాణము, కౌపీనము, కాషాయంబరం, చేత దండం ధరించి చిరునవ్వులొలికిస్తూ  మహా సంతోషంగా బయలుదేరారు. ఆ దృశ్యం చూసిన జనం “9 సంవత్సరాల  పిల్లవాడు ఇల్లు విడిచి పోవడానికి ఎలా అనుమతిస్తున్నది?” ఆశ్చర్యపోయారు. కొందరు ఈయన అవతారమూర్తి ఈయన కన్న తల్లిదండ్రులు ధన్యులు అన్నారు. గ్రామస్తులందరూ కొంత దూరం వెళ్లి  వీడ్కోలు చెప్పగా, తల్లిదండ్రులు మరికొంత దూరం ఆయన వెంట వెళ్లారు. అక్కడ నరహరి వారికి కర్పూరము వలె తెల్లగా నున్న దత్తాత్రేయ స్వరూపము, తరువాత శ్రీపాద రూపమున దర్శనం  ఇచ్చారు.“ మీరు దయతో మాకు మళ్ళీ దర్శనం  ఇవ్వాలి” అని వేడుకోగా, ఆయన “తప్పక మళ్లీ దర్శనమిస్తాను” అని మాట ఇచ్చి వెనక్కి పంపారు. దివ్య దర్శన ప్రభావం వల్ల పుత్ర వ్యామోహం మరిచి భక్తి భావంతో ఇంటికి వెళ్లారు.

నరహరి,బదరీనాథ్దిక్కుగాబయలుదేరిదారిలో“ఆనందకాననము”అనబడేవారణాసిపట్నంచేరారు.“ఒక యాగమైన స్థలంలో వజ్రాసనం వేసుకుని, ప్రాణము కుంభించి, ఖేచరీ  ముద్ర లో నాదాను సంధానపరులై కూర్చున్నారు”,ఆయన నిత్యం మణికర్ణికా ఘట్టానికి మూడు పూటలా వస్తుండడం చూసి అచ్చటి మునులు, తపస్సులు, సాధువులు ఆశ్చర్యపోయారు. అచ్చటి యుతులలో వృద్ధుడు, శ్రేష్టుడుఅయినా కృష్ణ సరస్వతి ఆయనకు భక్తితో నమస్కరిస్తూ ఉండేవారు. ఆయన సాక్షాత్తు అవతార పురుషుడని, సన్యాస మార్గాన్ని దానికి పునరుద్ధరించడానికి, సాధకునిలా తపస్సు చేస్తున్నారు అన్నారు. కనుక యతులు కూడా ఆయనకు నమస్కరించవచ్చు, అని కృష్ణ  సరస్వతి చెబుతుండేవారు. కృష్ణ సరస్వతి ఆదేశానుసారం వారి శిష్యులు నరహరి దగ్గరికి వెళ్లి సన్యాసుల మైన మేము ఇప్పుడు మిమ్మలను సేవిస్తే లోకనింద ఏర్పడుతుంది, కనుక మీరు సన్యసిస్తే మీసేవ చేసుకోవచ్చు ” అని ప్రార్ధించాడు.

నరహరి వారి ప్రార్ధనను మన్నించి శ్రీ కృష్ణ సరస్వతి పాదులను గురువుగా స్వీకరించి, శాస్త్ర పద్ధతిన వారి వద్ద సన్యాసం స్వీకరించారు . అప్పుడు గురువిచ్చిన దీక్ష నామం “శ్రీ నృసింహ సరస్వతి”, ఆయన కొంతకాలం కాశీలోనే ఉండి మానవులకి నాలుగు పురుషార్థాలను ఉంచారు. తర్వాత శ్రీ గురుడు తాము స్వయంగా నే పవిత్రులు అయినప్పటికీ అనేక పుణ్యక్షేత్రాలను దర్శిస్తూ బదరికాశ్రమం చేరారు. ఆయన మేరుపర్వతానికి ప్రదక్షిణంగా సంచరిస్తూ, సర్వ క్షేత్రాలు దర్శిస్తూ పుణ్యతీర్థాల్లో స్నానం చేస్తూ శిష్యులతో గంగా సాగర సంగమం చేరారు. ఆయన ప్రయాగ వరకు తటాక   యాత్ర చేశారు. అది గంగా ప్రదక్షిణం తో సమానమే, అందుకే  ప్రయాగను  కూడా గంగాసాగరం అంటారు. ప్రయాగలో వారికి ఎంతో మంది శిష్యులయ్యారు. మాధవుడనే బ్రాహ్మణుడికి శ్రీగురుడే స్వయంగా తత్వం ఉపదేశించి సన్యాసం ఇప్పించారు .

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 14

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

శ్రీగురుని కదా శ్రద్ధగా విని, పులకించి పోయిన నామదారకుడు సిద్ధమునికి నమస్కరించి,“స్వామి ఈ  గురు చరిత్ర ఎంత విన్నా తనివి తీరడం లేదు. నా పరిస్థితి లేత పచ్చికను చవిచూసిన ఆకలిగొన్న ఆవు వలె ఉన్నది.  నేనెంత అల్పజ్ఞుడనొ నాకు ఇప్పుడు తెలుస్తుంది. దయతో అటు తర్వాత శ్రీగురుడు ఎక్కడికి వెళ్లారు, ఏమి చేశారు సెలవియ్యండి: అని ప్రార్ధించాడు.

సిద్ధ యోగి  సంతోషంతో అతని శిరస్సుపై చేయించి "నీ జన్మ ధన్యం అయింది". శ్రీ గురుని పాదాలు నీ హృదయంలో చోటు చేసుకున్నాయి. కనుకనే ఇలా కోరుకో గలుగుతున్నాను ఇందువలన నీవు తరించడమే కాదు  సాటివారిని కూడా తరింప చేయగలవు. నీవు అడుగుతుంటే మాకు కూడా ఆనందం కలుగుతుంది ' అని ఇలా చెప్పారు.“శ్రీ గురుడు ప్రయాగలో ఉండగానే వారి మహిమ గురించి అన్ని దిక్కులా వ్యాపించి, ఎందరో ఆయనకు  శిష్యులయ్యారు. వారిలో ముఖ్యడు మాధవుడు. మాధవుడు, సిద్ధుడు, బాలుడు, ఉపేంద్రుడు, సదానందుడు, కృష్ణుడు ఈ ఏడుగురు స్వామికి ముఖ్య శిష్యులుము, మా అందరి పేర్లకు చివర సరస్వతి అనే బిరుదు ఉంటుంది. శ్రీ గురుడు మమ్మలను, మరి కొందరు శిష్యులతో అనేక తీర్ధాలు, క్షేత్రాలు పావనం చేస్తూ దక్షిణ దేశం తిరిగి వచ్చి, తన జన్మస్థానమైన “కారంజ” నగరం చేరారు. అప్పుడు వారి తల్లిదండ్రులు, తోబుట్టువులు ఆయన రాక కేకతోసంతోషించారు. స్థానిక పూజించి, ఆమె ఇంటికి భోజనానికి ఆహ్వానించగా ఒక సమయంలో అందరి ఇళ్లకు వెళ్లి దీక్ష చేశారు. అందరూ ఆ లీలకు ఆశ్చర్యపడి ఆయన సర్వవ్యాపకుడైన భగవంతుడు అని వారు గుర్తించారు.

స్వామివారి సోదరిమైనా రత్న ఆయనకు నమస్కరించి,” స్వామి నాకు గూడ సంసార తాపత్రయం తొలగించి, నిర్లప్తత ప్రసాదిస్తే తపస్సు చేసుకుంటాను” అనగా శ్రీ గురుడు నవ్వి స్త్రీలకుపతిసేవ పల్లే మోక్షం వస్తుంది  అన్నారు. అప్పుడు ఆమె మీరు సర్వజ్ఞులు నా భవిష్యత్తు ఎలా ఉన్నదో చెప్పండి  అని కోరింది. శ్రీ గురుడు నీ సంస్కారం తామసిక మైనది. పూర్వజన్మలో ఉన్న దంపతులకు తగువు పెట్టి, వారిని విడదీశావు, అందువల్ల ఈ  జన్మలో నీ భర్త నిన్ను విడిచి సన్యాసి అవుతారు. పూర్వజన్మలో ఆవును కొట్టి చంపావు. అందువల్ల నీకు ఈ జన్మలో కృష్ణ రోగం వస్తుంది. అప్పుడు అని చెప్పగా,  రత్న ఏడుస్తూ పాదాలపై పడి గురుదేవా, నన్ను రక్షించండి “అని వేడుకున్నది, శ్రీ గురుడు ఆమెను ఓదార్చి “అమ్మ, నా అనుగ్రహం వల్ల ఈ కర్మ ఫలం నీవు వృద్ధాప్యంలో అనుభవిస్తావు. నీకు కృష్ణారావు ముసినప్పుడు మా దర్శనం అవుతుంది. నీకు కుష్టురోగం రాగానే భీమ నదీ తీరంలో పాపాన్ని నక్షత్రం వెళ్ళు. బీమా - అమరజ  నది సంగం దగ్గర ఉన్న గాంధర్వ పురం లో ఆ తీర్థం ఉన్నది అని చెప్పి ఆయన బయలుదేరారు.

నామధారక ! ఈ పరమ పవిత్రమైన గోదావరి నది ని “వృధా గంగా” అంటారు. దాని బిడ్డను ఎన్నో తీర్థాలు ఉన్నాయి పుణ్య తీర్థాలు ఉన్నాయి అదెలా వచ్చిందో చెబుతాను. భూమిపై వడ్ల చెల్లి, తమ ఆపో మహిమ వలన ఆరోజేపంట పండించుకునే వారు. ఒకరోజు బ్రహ్మర్షి అయినా గౌతముడు చెల్లి తపస్సుకు కూర్చున్నప్పుడు, మానవులందరూ సమాచారాన్ని సంపాదనను కలిపిస్తే, ఈయన మనందరి కోసం గంగలో భోగానికి తీసుకురాలేదు, జీవున్నింటికీ ఈ నది స్నానం వల్ల సంగతి లభిస్తుంది. అని నిశ్చయించుకున్నారు అందరూ కలిసి ఒక ఆవును, దొడ్డ నా చేసి వారి ఆవ శక్తితో ప్రాణం పోసి గౌతమ ముని పంట లోకి కోలారు. అనుష్ఠానం చేసుకుంటున్నా గౌతముడుఆవును చూసి చేతిలోని వర్షతో ఆవును ఆదరించాడు, వెంటనే ఆవు మరణించింది. గోహత్య చేసినందుకు ప్రాయశ్చిత్తంగా గంగానదిని భూమిపైకి ఈ, అందులో మని మానవులందరూ కోరారు. గౌతముడు అందుకు అంగీకరించితపస్సు చేసి గంగను భూమి వద్దకు తెచ్చాడు. అందుకే దీనిని “గౌతమి” అంటారు . దాని పుట్టుక స్థానమైన త్రం భాగానికి వచ్చారు.

ఆ పర్యటనలో గురుడు మంజరి కరమైన క్షేత్రానికి వచ్చారు. అక్కడ స్వామి ఒక సన్యాసి నరసింహ అవతారాన్ని పూజిస్తూ ఉండేవాడు. ఒకరోజు అతనికి దాన్యం తన దైవానికి బదులు శ్రీ గురుని దర్శనం అయ్యింది. తర్వాత అతడు శ్రీ గురుని దర్శించి నమస్కారం చేసి, గద్ద కంఠంలో “మీరు సాక్షాత్తు నదికి ఉత్తర తీరాన ఉన్న శ్రీ లక్ష్మి సమేతుడైన శ్రీ నరసింహ స్వామియే అన్నాడు.“నా దర్శనం వల్ల నీ సేవ ఫలించింది, ఇకనుంచి ఆత్మ భావంతో,  మమ్మల్ని సేవిస్తూవుండు ", అని శ్రీ గురుడు తమ దివ్య దర్శనం అనుగ్రహించారు.

తర్వాత శ్రీ గురుడు, వాసర బ్రహ్మేశ్వర క్షేత్రం చేరి, శిష్యులతో కలిసి నది ఒడ్డుకు వచ్చారు. ఆ క్షేత్రంలో ఒక బ్రాహ్మణుడు తీవ్రమైన కడుపు నొప్పితో బాధ పడుతూఉండేవాడు. అన్నం తింటే చాలు,అతనికి ప్రాణంపోయే అంతబాగా కలిగేది అతడు భోజనం చేసి నెల రోజులయింది. ఆరోజు భోజనం చేసేసరికి పాత  విపరీతమైన కడుపులో నొప్పి వచ్చింది,“అన్ని జీవులకు అన్నం సరిపడకుండా వచ్చాక నేను జీవించడం కంటే మరణించడం మేలు అనుకుంటూ,తన మెడకు బండనుకట్టుకుని ఆయాసపడుతూ చివరిగా శివుని ఇలా కోరాడు. సామి!, నేను పోయిన జన్మలో పేదలకు దానం చేయలేదో,అతిథుసరిగ్గా చూసుకోలేదో, ఈ జన్మలో భూమికి భారంఅయ్యాను.

ఎట్టి పుణ్యము గత జన్మలో చేయనందున వలన గాబోలు, ఈ జన్మలో కొద్దిపాటి పుణ్యఫలం గూడా అనుభవించలేదు పశువుల  గ్రాసం  అపహరించానో, నమ్మిన వాడికి ద్రోహం చేశానో, తల్లిదండ్రులను అవమానించానేమో,లేక వధూవరులను చంపానో! లేకుంటే అన్నమే గిట్టని ఈ వ్యాధి నాకు ఎందుకు వచ్చింది? ఈశ్వరుని పూజించలేదో, లేక సద్గురువును నిందించానో ఏమో! లేకుంటే నన్ను దైవము ఎందుకు అని గ్రహించదు? అని పరితపించి గోదావరిలో దూకబోయాడు.సరిగ్గా అదే సమయానికి శ్రీ గురుడు తన శిష్యులతో కలిసి స్నానం చేయడానికి నదికి వచ్చారు. గురుడు ఆ బ్రాహ్మణుని తీసుకురమ్మని శిష్యులకు చెప్పారు. శిష్యులు పరుగున పొయ్యి నీటిలో మునిగి పోతున్న అతనిని శ్రీ గురుని వద్దకు తీసుకువచ్చారు. సామి అతనికి బ్రాహ్మణుడా! ఆత్మహత్య మహా పాపం  తెలిసి ఇలా చేస్తున్నా వేమీ? అడిగారు. ఆ బ్రాహ్మణుడు” స్వామి! నెలకు, పక్షానికి ఒక్కసారి భోజనం చేసిన గూడా భరించరాని బాధ కలుగుతున్నది. అన్నం తినకుండా నేనెలా బ్రతికేది? నేను భూమికి భారమే కానీ, ప్రయోజనం లేదు ? అని చెప్పి కన్నీరు కార్చాడు శ్రీ గురుడు,“నాయనా! క్షణంలో నీ బాధ పోగొట్టగల ఔషధమ మీ్తాను, భయం లేదు. మందంగా నీవు  రుచికరమైన భోజనం చెయ్యి అన్నారు.

ఆబ్రాహ్మణుడుస్వామికినమస్కరిస్తున్నాడుగా,ఆ గ్రామాదికుడు నమస్కరించాడు.శ్రీగురుడు,“నీవు ఎవరు? ఎక్కడ ఉంటావు? అడగ్గా నన్ను సాయం దేవుడుఅంటారు మాది కాంచీపురం, కేవలం భుక్తి  కోసం యవనరాజుసేవ  చేస్తున్నాను. మీ దర్శనం వలన నా జన్మాంతర పాపాలన్నీ నశించాయి. గంగ లో స్థానం  చేస్తేనో, కల్పవృక్షం నీడను ఆశ్రయిస్తానో కోరినవి ప్రసాదిస్తాయి. కానీ కేవలం మీ దర్శనం  తోనే పాప,తాప ధాన్యాలను హరించి, ధర్మార్ధ కామ మోక్షాలను ప్రసాదించగలదు నా అదృష్టం వల్ల అప్రయత్నం గానే నీ దర్శనం అయ్యింది అన్నారు.

 " శ్రీ గురుడు సాయం దేవుడిని పక్కన కూర్చోపెట్టుకుని, ఈ అమ్మడు ఉదరశులరోగంతో బాధపడుతున్నాడు! ఇతని రోగానికి మృష్టాన్న భోజనమే మందు. కనుక నీవు ఇతని తీసుకువెళ్లి మంచి భోజనం పెట్టి ” అని చెప్పారు. నెల రోజుల తర్వాత తింటేనే బాధ భరించలేక ఆత్మహత్యకు సిద్ధపడ్డాడు, ఎన్నో రేట్లు లాభం ఇతనికి భోజనం పెడితే బ్రహ్మహత్య పాతకం బాగుంటుందేమో! అన్నాడు. శ్రీ గురుడు నవ్వి అయితే ఇతనికి పరమాన్నము, గారెలతో గుడి భోజనమే పరమౌషధము. నీవు సంకోచించక అనగానే నమస్కరించి శిష్య సమేతంగా శ్రీ గురుని కూడా బిక్షకు ఆహ్వానించారు.

ఆ పుణ్య దంపతులు రంగవల్లులతో తీర్చిదిద్దిన మండపాల మీద శ్రీ గురు ని ని, శిష్యులను కూర్చోబెట్టి సర్వ ప్రచారాలతో పూజించారు. శ్రీ గురుడు సంతోషించి 'నీ సంతతి వృద్ధి పొందు గాక! నీ వంశీయులు అందరికీ నాయందు భక్తి కలుగుగాక! 'అని ఆశీర్వదించారు. అందరికీ షడ్రసోపేతమైనా భోజనం పెట్టారు, శ్రీ గురు నీ కృప వలన  ఉదర రోగి అయిన బ్రాహ్మణుడికి ఆ భోజనం అమృతంలా పనిచేసి, అతని రోగ బాధ మాయమైంది.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 14

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

"భోజనాలయ్యాక సాయం దేవుడు శ్రీ గురుని పాదాలు ఒత్తుతూ , స్వామి! మీ పాద సేవ వలన నా జన్మ సార్థకమైనది. కానీ ప్రస్తుతం నేను ఒక కష్టం లో ఉన్నాను, వేరుదారి లేక యవనరాజుసేవలో  ఉన్నాను. అతడు నరరూప రాక్షసుడే. అతడు ప్రతి సంవత్సరం ఒక బ్రాహ్మణుడిని చంపుతాడు. నన్ను బలి ఇవ్వాలని తలచి నాకు ఇంతకు ముందే కబురు పెట్టాడు. అతని వద్దకు వెళ్లాలి తప్పదు, నన్ను మీరే కాపాడాలి అన్నాడు డు. శివుడు అతని తలపై చేయి ఉంచి భయపడకుండా వెళ్ళు, అతని చేత అతను సత్కరించబడతావు. నీవు వచ్చేదాకా ఇక్కడే ఉంటాము వెళ్ళు, దీర్ఘాయుష్మాన్ భవ" అన్నారు.

సాయం దేవుడు శ్రీ గురునికి నమస్కరించి యువరాజు దగ్గరికి వెళ్ళాడు. తాను కబురు పంపించగానే రానందుకు కోపంగా రాజు అతనిని చూస్తూనే లోపలికి వెళ్లిపోయాడు. సాయందేవుడు భయంతో శ్రీ  గురువుని ధ్యానించగా, అంతఃపురంలోకి వెళ్లిన రాజుకి తనను ఒక బ్రాహ్మణుడు ముక్కలు ముక్కలుగా కోస్తున్నట్లు, విపరీతమైన బాధతో చనిపోతున్నట్లు స్వప్నం వచ్చింది. అతనికి స్పృహ వచ్చాక  తాను చేస్తున్న హింస ఎంత బాధాకరమో తెలిసి పచ్చాత్తాపంతో బయటకు వచ్చి సాయందేవుడి పాదాలపై పడి " అమ్మా ! మిమల్ని నేను పిలిపించలేదే ? మీరు ఇంటికి వెళ్ళవచ్చు " అని వస్త్రభూషాదులతో ఘనంగా సత్కరించి పంపాడు .

సాయం దేవుడు శ్రీ గురుని కృపకు పట్టరాని ఆనందంతో త్వరత్వరగా ఇంటికి వెళ్లి  శ్రీ గురు నీతో  జరిగినదంతా చెప్పాడు. ఆయన సంతోషించి ,“నాయనా! మేము పుణ్య తీర్ధాలు దర్శిస్తూ దక్షిణ దిక్కుగా వెళ్తాము” అన్నారు.  సాయం దేవుడు ఈ జీవితం మీకే అంకితం చేస్తాను అంటే నీ అభీష్టం నెరవేరుతుంది.16 సంవత్సరాలకు మల్లి మేము వచ్చి ఈ గ్రామానికి దగ్గరలోనే నివసిస్తున్నాము. నీవు అప్పుడు సకుటుంబంతో వచ్చి దర్శించుకోవచ్చు. అంత వరకు ఇక్కడే సుఖంగా ఉండు” అని ఆశీర్వదించి, పుణ్యక్షేత్రాలను దర్శిస్తూ' వైద్య నాదం' చేరి కొంత కాలం గుప్తంగా ఉన్నారు.  అది విని నామ ద్వారకుడు స్వామి! అప్పుడు శ్రీ గురునితో అనేకమంది శిష్యులు ఉన్నారు కదా! వాళ్లు ఎక్కడున్నారు? శ్రీ గురుడు గుప్తంగా ఉండి ఏమి చేశారు? అని అడిగాడు.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 15

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

సిద్ధ యోగి ఇలా చెప్పారు,“నాయనా! కొద్దికాలంలోనే శ్రీ గురుని మహిమ అన్ని దిక్కుల వ్యాపించి, సుదూర ప్రాంతాలనుండి ఎందరెందరో వస్తున్నారు. వారిలో మంచి వారితో పాటు భక్తుల వేషాలలో ఎందరో దుష్టులు కూడా   వస్తుండేవారు, పూర్వం పరశురాముడు దుష్టులైన రాజులను ఓడించి భూమండలమంతా దానమిచ్చి కొంకణ దేశంలో ఒక చోట తపస్సు చేసుకుంటుంటే, కానీ కొందరు దురాశాపరులు ఆయన వద్దకు వెళ్లి కూడా భూమి ఇప్పించ మనగా, వాళ్ల నుండి తప్పించుకోవడానికి ఆ ప్రాంతాన్ని కూడా దానమిచ్చి సముద్రంలో ప్రవేశించి అదృశ్యమయ్యారు.

అదేవిధంగా శ్రీ గురుడు కూడా కొంతకాలం లంగా ఉండాలని కుని, ఒకరోజున గృహస్థ శిష్యులకు పిల్ల సెలవిచ్చారు .“ద్విజుడైన బ్రహ్మచారి వేదాధ్యయనం చేస్తూ భక్తితో గురువును సేవించాలి, పగటి నిద్ర నుంచి తెగించి, దొరికిన బిక్షాన్నం గురువుకు సమర్పించి ఆయన ఇచ్చింది భుజిస్తూ, విద్యావంతులు కావాలి, తరువాత గురువుకు దక్షిణ సమర్పించి సమావర్తన హోమం చేయాలి. తరువాత ఒక యోగ్యమైన కన్య ను పెండ్లాడి గృహస్తాశ్రమ ధర్మాలను పాటించాలి , సంవత్సరమంతా తీర్ధాటన చేస్తూ మూడు పగళ్ళు మించి ఏ గ్రామంలో నివశించకూడదు, అలా తిరగడానికి శరీరంలో శక్తి లేకపోతే సదా దైవాన్ని ధ్యానిస్తూ ఒక మహాక్షేత్రంలో నివసించాలి”  అని చెప్పారు.

సన్యాసులైన శిష్యులకు శ్రీ గురుడు “నాయనలారా! మీరంతా తీర్థయాత్రలకు వెళ్ళండి, మీకు మరలా శ్రీశైలంలో బహుధాన్య సంవత్సరంలో మా దర్శనమవుతుంది” అని చెప్పారు. అప్పుడు ఆ శిష్యులు “స్వామి! సర్వతీర్ధాలు మీ పాదాల వద్దనే ఉన్నాయని శాస్త్రాలు చెబుతున్నాయి కదా! అటువంటప్పుడు తీర్థయాత్ర  వలన లాభమేమున్నది అన్నారు. అప్పుడు శ్రీ గురుడు నాయనలారా! సర్వతీర్థాలు దర్శించడం వలన ధర్మం, ఒక చోట స్థిరంగా ఉండకూడదు అని తీర్ధయాత్రల ప్రాముఖ్యత, కాశీ, గయా లాంటి పుణ్య తీర్థాల ప్రదేశాలను చెప్పారు.అవేకాకుండా యుగాలయము  , సూర్పళయము, కపిల్ ఆశ్రయము, కేదారము, పిఠాపురం దర్శించండి. అక్కడ శ్రీ దత్తాత్రేయ స్వామి ఉన్నారు. అప్పుడు శిష్యులు ఆయనకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి తీర్థయాత్రలకు వెళ్లారు. నేను మాత్రం ఆయన సేవ చేయడానికి వారితోనే వున్నాను.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 16

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

శ్రీ గురుని ఆజ్ఞననుసరించి శిష్యులందరూ  తీర్థయాత్రలకు వెళ్లారు. నేను మాత్రం వారిని సేవిస్తూ చెంతనే ఉండిపోయాను. అప్పటినుండి ఒక సంవత్సరం పాటు వైద్యనాదంలోనే గుప్తంగా ఉన్నారు. ఒకనాడు ఒక బ్రాహ్మణుడు వచ్చి స్వామికి సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి,“స్వామి, నేను ఆత్మ సిద్ధికై ఎంతో కాలం తపశాస్త్రాన్నిస్సు చేసిన గాని మనస్సు ఏ మాత్రం ప్రశాంతం అవలేదు.  మీ దర్శనం.ఆనందం కలిగిస్తుంది. నా మనస్సు స్వరం  కాకపోవడానికి కారణం ఏమిటి అని అడిగాడు.

శ్రీ గురుని ఆజ్ఞననుసరించి శిష్యులందరూ  తీర్థయాత్రలకు వెళ్లారు. నేను మాత్రం వారిని సేవిస్తూ వారి చెంతనే ఉండిపోయాను.అప్పటినుండి ఒక సంవత్సరం పాటు వైద్యనాదంలోనే గుప్తంగా ఉన్నారు.ఒకనాడు ఒక బ్రాహ్మణుడు వచ్చి స్వామికి సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి,“స్వామి,నేను ఆత్మ సిద్ధికై ఎంతో కాలం తపస్సు చేసిన గాని మనస్సు ఏ మాత్రం ప్రశాంతం అవలేదు. మీ దర్శనం ఆనందం కలిగిస్తుంది. నా మనస్సు స్వరం కాక పోవడానికి కారణం ఏమిటి అని అడిగాడు.

“కామధేనువు వంటి గురువును విడిచి నీవు ఎక్కడికి పరిగెడితే మాత్రం నీకు జ్ఞానం ఎలా  లభిస్తుంది? గురు ద్రోహి కి ఇహంలోనూ,.  పరంలోనూ పరంపర లోనూ సుఖముండదు. అతడికి జ్ఞానం ఎన్నటికీ కలగదు, గురువుని ఎలాసేవించాలో తెలిసినవాడికి వేద వేదాంగాలు తెలిసి సర్వజ్ఞుడు అవుతాడు. అష్టసిద్ధులు  అతనికి ఆధీనం అవుతాయి. నీ నీవంటి గురు ద్రోహి ముఖం చూడటం కూడా అపశకునం అవుతుంది అనగా, ఆ విప్రుడు భయపడి,  దుఃఖంతో స్వామి పాదాలపై పడి తెలియక గురుద్రోహం చేశాను. గురువుని ఎలా తెలుసుకోవాలో, సేవించాలో తెలిపి నన్ను  ఉద్ధరించ అండి “అని దీనాతి దీనంగా ప్రాధేయపడ్డాడు.శ్రీ గురుడు అతని దైన్యానికినికి కరిగి పోయి ఇలా చెప్పారు.“ద్వాపర యుగంలో ద్వాపర యుగంలో దౌమ్యుడు అనే బ్రహ్మర్షి ఉండేవారు. ఆయన దగ్గర అరుణి, బైధుడు , ఉపమన్యుడు, అను ముగ్గురు ఆయనను శ్రద్ధతో సేవిస్తూ ఉండే వారు.

ఒకనాడు ధన్యుడు అరుణి   అని పిలిచి,“నీవు మన పొలానికి వెళ్లి చెరువు నుంచి నీరు పెట్టు లేకపోతే వరిపైరు ఎండి పోతుంది అని చెప్పారు”. అరుణి   వెంటనే వెళ్లి చెరువు నుండి పొలానికి కాలువ  ద్వారా నీరు పెడుతుండగా కాలువకు గండి పడి, నీరు పల్లానికి పోతున్నాయని ఎంత మట్టి రాళ్లు వేసిన ఆగక పోయేసరికి ప్రాణం పోయినా సరే గురువు చెప్పింది చేయాలనుకుని గండికి తాను అడ్డు పడుకుని గురువును ధ్యానించాడు. చీకటి పడిన కూడా అరుణి  ఆశ్రమానికి రాకపోయేసరికి దౌమ్యుడు పొలం కి వెళ్లి చూడగా నిండుగా నీళ్ళు ఉన్నాయి కానీ అరుణ లేడు, ఏ పులి బారినపడ్డా డెమో అని అనుమానించి, బిగ్గరగా పిలవగా అరుణి   నీ సమాధానం ఇవ్వలేక శబ్దం చేశాడు. అతనిని లేవనెత్తి కౌగలించుకుని సంపూర్ణంగా అనుగ్రహించారు. అంతే వెంటనే అతడు సర్వశాస్త్ర పారంగతుడు అయ్యాడు. ధన్యుడు" నాయనా! ఇంటికి వెళ్లి తగిన కన్యను వివాహమాడి స్వధర్మ మాచరించమనగా " గురువుకు నమస్కరించి ఇంటికి వెళ్లి లోక పూజ్యుడు అయ్యాడు.

ధన్యుడు ఒకరోజు తన రెండవ శిష్యుణ్ణి పిలిచి“నాయనా!  పైరు పంటకు వచ్చింది, కావాలి  కాచి, పైరు కోసి ధాన్యం ఇంటికి చేర్చు అని అతనికి ఒక బండి,  దున్నపోతును ఇచ్చారు. పంటను జాగ్రత్తగా సంరక్షించి పంట కోసి బండి కాడికి ఒక ప్రక్కన దున్నపోతును కట్టి, మరొక దున్నపోతు లేనందున తన భుజాన వేసుకుని డార్లింగ్ ఇంటికితీసుకొస్తుండగా దున్నపోతు బురదలో కూరుకుపోయింది. బురదలో నుంచి బండిని లాగడానికి ప్రయత్నించి శ్రమ ఓర్వలేక సృహతప్పి పడిపోయాడు. కొంతసేపటికి దౌమ్యుడు వచ్చి జరిగింది తెలుసుకుని కౌగిలించుకొని అనుగ్రహించారు. వెంటనే వేద శాస్త్ర విజ్ఞానం అంతా మేల్కొని,అరుణి నీ వలె ఇంటికి వెళ్లి లోక ప్రసిద్ధుడయ్యడ.

ఇంకా ఉపమన్యుడు మాత్రమే ఆ మహర్షిని సేవిస్తూ ఉండేవాడు అతడు అతిగా భోజనం చేసేవాడు. ఆ మాంద్యం వల్ల విద్యాభ్యాసంలో అతని మనస్సు నిలిచేది కాదు . ధన్యుడు ఆలోచించి “ఒకరోజు అతనిని పిలిచి, నాయనా!నీవు గోవులను మేపుకువస్తుండు అడవికి వెళ్లి ” అని చెప్పారు. ఉపమన్యు వు గోవులను అడవికి తీసుకు వెళ్ళాడు, కానీ వెంటనే ఆకలి వేయడం లో ఆవులను ఆశ్రమానికి తోలుకువచ్చాడు. ఇది ధన్యుడు చూసి“నీవు ప్రతి రోజు సూర్యాస్తమం వరకు గోవులను మేపాలి ”అన్నారు. మరునాటి నుంచి ఆవులు మేస్తుండగా బాగా ఆకలి వేసినప్పుడు స్నానం చేసి, సంధ్య మార్చుకుని దగ్గరలో నున్న బ్రాహ్మణుల పిల్లలు భిక్ష తెచ్చుకుని భోజనం చేసేవాడు. అందువల్ల దానికి పుష్టిగా ఉండడం గమనించి కారణం తెలుసుకుని ధన్యుడు “నన్ను విడిచి భోజనం చేస్తున్నావటరా? నీవు తెచ్చిన బిక్ష నాకు ఇచ్చి, మరల ఆవులను రేపు కు రావాలి ”అని ఆజ్ఞాపించారు. అలా చేయడంవల్లఉపమన్యు ని ఆకలి బాగా బాధించేది,  తాను మొదటి తెచ్చిన భిక్ష గురువు కు అర్పించి, రెండవ సారి భిక్ష తెచ్చుకుని తినసాగాడు. ఇది తెలిసిన ధన్యుడు రెండవ భిక్ష కూడా తమకు ఇవ్వమని గా, కొంచెం కూడా బాధపడక, దూడలు త్రాగగా మిగిలిన పాలు తాగుతున్నాడు ఇది తెలిసి “ఒరేయ్! పశువుల ఎంగిలి పాలు త్రాగితే పశువు వలె బుద్దిహీనుడు అవుతావు, కనుక త్రాగ వద్దని” నిషేధించారు. మరునాడు ఆకలి వేస్తుంటే జిల్లేడు పాలు ఎంగిలివి కావని అవి త్రాగగా ఆ పాలు కళ్ళలో పడి అతని రెండు కళ్ళు కనిపించక ఆవులను వెతుక్కుంటూ వెళ్లి బావిలో పడి పోయాడు.

సూర్యాస్తమయం అయిన శిష్యుడు ఇంటికి రాకపోయే సరికి అతని ని వెతుక్కుంటూ ధన్యులు వారు అడవికి వెళ్ళారు .ఆయన కేక విని ఉపమన్యుడు బావి నుంచే సమాధానం ఇచ్చాడు. ఆ మహర్షి బావి వద్దకు వెళ్లి కాని దుస్థితితెలుసుకుని, అశ్విని దేవతలను ప్రార్థించమని చెప్పారు. ఉపమన్యుడు అలా చేయగానే దృష్టి వచ్చింది . వెంటనే బావి నుండి బయటకు వచ్చి గురువుకు నమస్కరించాడు. అతని గురుభక్తికి మెచ్చి అతని తలపై చేయిపెట్టి, “నాయనా! నీ కీర్తి నాలుగు దిక్కులా వ్యాపిస్తుంది, నీ శిష్యులు నీ అంతటి వారవుతారు” అని ఆశీర్వదించి ఇంటికి పంపారు.

కనుక “నాయనా! గురుని అనుగ్రహంతో పొందలేని ది ఏదిలేదు, గురుద్రోహం వలన ఇహపరాలలో సుఖమే ఉండదు, సరికదా నీవు ఎంత తిరిగినా వ్యర్థమే. కనుక నీ గురువుని ఆశ్రయించి ప్రసన్నం చేసుకో! ఆయన ప్రసన్నుడైతే సు నీ మనస్సు స్థిర మవుతుందని” గురు ప్రాముఖ్యత తెలిపారు.ఇలా ఒక సంవత్సరం కాలం వైద్యనాథ లో  నివసించి, తరువాత శ్రీ  నరసింహ సరస్వతి దేశ సంచారం  చేస్తూ, కృష్ణాతీరంలో ఉన్న బిల్లవటి గ్రామంలోని భువనేశ్వరి దేవి సన్నిధి చేరి కొంతకాలం గుప్తంగా నివసించారు.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 17

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

శ్రీ గురుని భక్తుల పాలిట కామధేనువు, కల్పవృక్షం అది వినటం తో నీకు., అది విని పించడం వలన నాకు ప్రీతి కలుగుతుంది.“స్వామి! భగవంతుడైన శ్రీ గురుడు తపస్సు, స్నానం ఎందుకు చేశారు?  అందరికీ అన్ని సమర్పించ గల ఆయన బిక్ష చేయడం ఎందుకు”? అని అడిగాడు. సిద్ధ యోగి, నాయనా! భగవంతుడైన శివుడు, త్రిమూర్తి స్వరూపుడైన దత్తాత్రేయుడు బిక్ష చేయలేదా? మహాత్ములు తీర్ధయాత్ర, తపస్సు, బిక్షం ఎత్తడం భక్తులు ధరించడానికి సాధకులకు సన్మార్గం తెలియజేయడానికి మాత్రమే” అన్నారు.

కురుపురం లో వేదశాస్త్ర పురాణ పారంగతుడైన ఒక బ్రాహ్మణుడు ఉండేవాడు. మహాపండితుడైన ఆయనకు ఒక కొడుకు పుట్టాడు. కానీ అతని చిన్నతనంలోనే తల్లిదండ్రులు మరణించారు. మందమతి కావడంలో చదువు ఏ మాత్రం రాలేదు. అతని మేనమామ ఏడవ సంవత్సరం లో ఉపనయనం చేశాడు కానీ గాయత్రి మంత్రానుష్టానం కూడా చేయలేక పోయాడు. ఉపనయనం అయినా సంవత్సరానికే మేనమామ కూడా మరణించడంతో బిక్షకు  వెళ్లేవాడు. ఊళ్లోని వాళ్లందరూ దేనిలో అయినా దూకి చావు రాదా అని హేళన చేసేవారు.

అతడు అందుకు బాధపడి కృష్ణానదికి తూర్పున ఉన్న భువనేశ్వరి దేవిని దర్శించి అక్కడ ప్రయో ప్రవేశం ప్రారంభించాడు. అలా మూడు రోజులు గడిచిన తల్లి దర్శనం ఇవ్వక పోయేసరికి, అతను పట్టరాని కోపంతో నాలుక కోసి దేవి పాదాల వద్ద పెట్టి “అమ్మ! నీవు కూడా నన్ను అనుగ్రహించ కుంటే రేపు నా తల నరికి సమర్పించి, నా ప్రాణం విడుస్తాను” అని చెప్పుకున్నాడు. ఆనాటి రాత్రి దేవి కలలో నాపై అడగవద్దు, కృష్ణానదికి పడమటి తీరాన ఉన్న మేడి చెట్టు క్రింద తపస్సు చేస్తున్న సన్యాసి సాక్షాత్తు శివుని అవతారం, పర శక్తివంతుడు నీ కోరిక తీర్చు గలడు” అని చెప్పింది. అతడు వెంటనే నిద్ర లేచి బయలుదేరి, శ్రీ గురుని దర్శించి సాష్టాంగ నమస్కారం చేయగా శ్రీ గురుడు తమ చేయి వేసి ఆశీర్వదించాడు. వెంటనే అతనికి నాలుక రావడమే కాక సకల విద్యలు సిద్ధించాయి. శ్రీ గురుని హస్త స్పర్శ వలన ఆ విప్ర కుమారుడు మహా జ్ఞాని అయ్యాడు. శ్రీ గురుని నివాసం వలన ఆ స్థలం మహా మహిమగలదయ్యంది.

సిద్ధ యోగి ఇలా చెప్పారు“నాయనా! అంతవరకు గుప్తంగా ఉన్న శ్రీ గురుని మహిమ ఈ లీల వలన లోకానికి వెల్లడయ్యింది. ఇక శ్రీ గురుడు తమ గుప్త జీవితం విడిచి వరుణ సంగమం చేరి, కృష్ణా నదిలోని తీర్ధాలలో స్నానం చేస్తూ, కృష్ణా - పంచ నది సంగమానికి వెళ్లి అక్కడ 12 సంవత్సరాలు నివసించారు. కృష్ణా పంచగంగ లో స్నానం చేస్తే సర్వ కార్యాలు నెరవేరుతాయి. అది గొప్ప తీర్థ క్షేత్రం. అచటి మేడి చెట్టు సాక్షాత్తు కల్పవృక్షం. అ క్షేత్ర మహిమ వెల్లడి చేయడానికే శ్రీ గురుడు అక్కడ అంతకాలం నివసించారు.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 18

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

శ్రీ నృసింహ సరస్వతి స్వామి ప్రతిరోజు అమర పురానికి వెళ్లేవారు. ఆ గ్రామంలో ఒక నిరుపేద బ్రాహ్మణుడు ఉండేవాడు. అతని ఇంటి ముందు ఒక తుమ్మ పాదు ఒకటి ఉండేది. అతనికి గ్రామంలో గింజలు లభించినప్పుడు ఆ కుటుంబం ఆ కూర వండుకుని తినేవారు. అయినప్పటికీ ఆ బ్రాహ్మణుడు పంచ యజ్ఞాలు సక్రమంగా నిర్వర్తిస్తూ, అతిథులను సేవిస్తూ ఉండేవాడు. ఒకరోజు శ్రీ గురుడు అతని ఇంటికి బిక్ష కి వెళ్లారు. ఆ బ్రాహ్మణుడు స్వామిని ఆహ్వానించి పూజించాడు. ఆరోజు ధాన్యం లభించకపోవడంతో తుమ్మకాయలు వండి స్వామికి దానినే సమర్పించారు. తరువాత స్వామి, వారింట్లోనే కొంతసేపు విశ్రాంతి తీసుకుని “మీ ఆతిథ్యానికి మేము ఎంతో సంతోషించాం”, నేటితో మీ దారిద్ర్యం తీరిపోతుంది”. అని చెప్పి నిండుగా కాసిన ఆ పాదును పీకేసి త్వరత్వరగా వెళ్లిపోయారు.

అది చూసి ఆఇల్లాలు ఎంతోదుఃఖించి,“అయ్యో! స్వామికి ఈరోజు మనం చేసిన అపరాధం ఏమిటి? జీవనాధారమైన పాదును పీకి వేశారే! మనం జీవించేది ఎలా? అని బాధ పడుతుంటే , ఆ బ్రాహ్మణుడు  “సర్వం ఈశ్వరేచ్ఛ  వలన మన ప్రార్థన అనుసరించి జరుగుతుంది గాని ఆయన మనకు తెలుగు కీడు చేస్తారు?” అని చెప్పి ఆ పాత్రను తిరిగి ఆ స్థానంలో త్రవ్వ పోతే రాగి బిందె లో నిండుగా బంగారు  నాణాలుఉన్నాయి.అతడుఎంతోసంతోషించితనభార్యకుచూపి,“చూసావా? స్వామి ఈ చర్య వలనే ఈ విధి మనకు దొరికింది. ఆయన సాక్షాత్తు పరమేశ్వరుడు అన్నాడు, వెంటనే ఆ దంపతులు శ్రీ గురుని  దర్శించి వృత్తాంతం విన్నవించారు. శ్రీ గురుడు నాయనా! నీవీ విషయం ఎవరికీ చెప్పవద్దు, చెప్పితే సంపద నశిస్తుంది. భోగభాగ్యాలు అనుభవించి ముక్తి పొందుతారు అని దీవించి పంపారు.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 19

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

నామధారకుడు ,“స్వామి! అశ్వర్ద వృక్షం వంటి పవిత్రమైన వృక్షాలు ఎన్నో ఉండగా శ్రీ గురుడు ప్రత్యేకంగా   ఉదయంబర వృక్షం (మేడి చెట్టు) లో నివసించడానికి కారణమేమి? అని ప్రశ్నించాడు.“పూర్వం నరసింహ స్వామి అవతరించి హిరణ్యకశిపుని చంపినప్పుడు ఆ రాక్షసుని రక్తం స్వామి చేతిగోళ్లుకు అంటుకుని,ఆయన గోళ్ళు విపరీతంగా మంటలు పుట్ట సాగాయి. అప్పుడు లక్ష్మీదేవి మేడిపండు లతోనూ, ఆకులతోనూ బాధ నివారింప చేసింది.అప్పుడు స్వామి “నిన్ను భక్తితో సేవించినవారికి విష బాధ తెలుగు గాక! నిన్ను పూజించిన వారి పాపాలు నశించి, అభీష్టాలు నెరవేరుతాయి. మేమిద్దరము నీయందు నివసిస్తున్నాము అనివరమిచ్చారు” అందుకని భగవంతడైనశ్రీ గురుడు ఆ చెట్టు క్రింద నివసించారు.

శ్రీ గురుడు అక్కడ నివసిస్తున్న రోజులలో అమరేశ్వరుని సన్నిధి లో ఉన్న 40 మంది యోగినిలు మధ్యాహ్న సమయంలో ఉదయం బర వృక్షం క్రిందనున్న శ్రీ గురుని దర్శించి, తమ ఆశ్రమానికి తీసుకుని వెళ్లి యధావిధిగా పూజించి, ఆయనకు బిక్ష ఇవ్వసాగారు. అమరపురం లోని విప్రులకు స్వామి నిత్యం భిక్ష కోసం తమ గ్రామానికి రాకపోవడం వింతగా తోచేది. అడవిలో నిరాహారిగా ఎలా జీవిస్తున్నారో తెలుసుకోదలచి , ఒక మనిషిని నియమించారు. మధ్యాహ్న సమయంలో స్వామిని గమనించాలని ప్రయత్నిస్తూనే వాడు, కానీ మహాత్ముల రహస్యం తెలుసుకో బూనడం మహా పాపం అని తోచి ఒకరోజు  ఇంటికి పారిపోయాడు.

అక్కడకు దగ్గరలోనే గంగానుజనుడు అనే వాడు తన పొలానికి కావాలి  కాచుకునేవాడు. ఒకరోజు ఆ ఆ అద్భుతమైన దృశ్యం అతడి కంటపడింది. అకస్మాత్తుగా నదీ జలం అడ్డంగా అజ్ఞానం రెండుగా చీలిపోయి, అందులోంచి ఎవరో యోగిని లు కొందరు నది నుంచి వచ్చి అచటి మేడి చెట్టు క్రింద కూర్చుని ఉన్న శ్రీ గురుని వద్దకు వెళ్లి ధ్యానం చేసుకుని తరువాత స్వామిని కూడా వారితో తీసుకుని వెళ్ళిపోయారు, మర్నాడు కూడా అదే సమయానికి అలానే జరగడం చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. శ్రీ గురు ని అనుసరించి నది మధ్యలో ఉన్న దివ్య మందిరం చూశాడు. మూడవ రోజు అతడు  కూడా యోగినుల వెనుకనే నదీగర్భంలో వెళ్లి మందిర ద్వారం దగ్గర నుంచుని అక్కడ జరిగేది శ్రద్ధగా గమనిస్తున్నాడు. యోగినులు స్వామిని రత్న ఖచిత సింహాసనం పై కూర్చోపెట్టి షడ్రసోపేతమైన భోజనం సమర్పించారు తరువాత శ్రీ గురుడు మందిరం నుంచి తిరిగి వస్తూ, గంగానూజుణ్ణి చూసి, “నీవెవరవు ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చావు” అనగానే అతడు భయపడి ఆపాదమస్తకము  వణికిపోతూ నా పేరు గంగానూజుణ్ణి.

నేను కుతూహలంమాపుకోలేక మీ వెనుక ఇక్కడికి వచ్చాను, నా అపరాధం క్షమించండి అని ఆయనకు నమస్కరించి, మీరు సాక్షాత్తు త్రిమూర్తి స్వరూపులు, అజ్ఞానులైన మానవులు మీ నిజరూపం తెలుసుకో లేకున్నా రు నన్నుఉద్ధరించండి' అని వేడుకున్నాడు. స్వామి సంతోషించి, నాయనా! నేటితో మీ కష్టాలన్నీ తీరిపోతాయి. నీవు ఇక్కడ చూసింది మేము ఇక్కడ ఉన్నంతవరకు ఎవరికీ చెప్పకు, నీవు చెబితే మరణిస్తావు అన్నారు. గంగానుజుడు అలాగేనని చెప్పి గురువుకు నమస్కరించి సంతోషంగా తన పొలానికి వెళ్ళాడు అతనికి అక్కడ ఒక నిధి దొరికింది. నాటి నుండి అతడు ప్రతి రోజు భార్యాసమేతంగా వచ్చి శ్రీగురుని సేవిస్తూ ఉండేవాడు.

గంగానుజుడు శ్రీ గురుని దర్శించి స్వామి మాఘమాసంలో ప్రయాగ, కాశీ, గయలలో స్నానం చేయడం ఎంతో పుణ్యం అనిచెబుతారు, వినిన కూడా పుణ్యమే అంటారుకదా! కనుకదయతో వాటిని వివరించి చెప్పుండి అని కోరాడుశ్రీ నృసింహ సరస్వతి సంతోషించి ఈ కృష్ణ - పంచ నది సంగమం సాక్షాత్తు ప్రయోగయే. ఈ మూడింటిని ఇప్పుడే చూపిస్తా అని గంగానుజ్జుని తమ పదవులను గట్టిగా పట్టుకుని కళ్ళు మూసుకో మన్నారు క్షణకాలంలో ప్రయోగ దర్శనం చేపించి., మధ్యాహ్నం కాశీలో విశ్వనాథుని దర్శనం చేయించి, సాయంత్రానికి గయదర్శనం చేయించి సంగమానికి తీసుకువచ్చారు,, అ క్షేత్ర మహిమ వెల్లడి చేశాక శ్రీ గురుడు ఆ చోట విడిచి పొదలు చారు. ఈ విషయం యోగినులకు తెలిసి బాధపడుతుంటే , మేము స్థూలరూపంలో ఇక్కడే నివశిస్తానని చెప్పి, శ్రీ గురుడు ఆశ్వయుజ బహుళ ద్వాదశి నాడు గంధర్వ నగరంలోని బీమా అమరజ సంగమానికి వెళ్లారు. అయినప్పటికీ ఈ ఉదయం బార వృక్షం పై ప్రేమ తో దాని క్రింద నిత్యనివాసం చేస్తూనే ఉన్నారు.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 20

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

 నామధారకుడు  నిదర్శనం అడగగా, సిద్దాయోగి ఇలా చెప్పారు.“శిరోల” గ్రామంలో గాంధర్వుడు అనే బ్రాహ్మణుడు ఉండేవాడు. అతని భార్య శాంతాదేవి మహా పతివ్రత ఆమెకు ఏడుగురు కొడుకులు పుట్టారు కానీ  ఒక్కడు దిక్కులేద. ఆమె ఎన్నో  వ్రతాలు పూజలు చేసి కర్మ తీరలేదు. నా మరదలి పాయం మని చెప్పమని ఒక దైవఅజ్ఞాని కోరగా పూర్వజన్మలో ఒక బ్రాహ్మణుని వద్ద వంద రూపాయలు తీసుకుని ఎంత బతిమాలినా ఇవ్వలేదు, దిగు లతో ఆత్మహత్య చేసుకుని పిశాచమై ఈ జన్మలో నీ పిల్లలందరినీ చంపుతున్నాడు. ఆమె పిశాచ పాపానికి హరి హారు చెప్పమని కోరగా, ఆ దైవజనుడు జాలిపడి,' అమ్మ! ఆ బ్రాహ్మణుడు హత్యా చేసుకోవడం వల్ల అతనికి శుద్ధ కర్మలు చేయలేదు. ఇదంతా నీ కారణం వల్ల జరిగింది నీ బిడ్డలను చంపుతున్నాడు. కనుక నీవు ఒక నెలరోజులు పాలు పంచాంగం స్నానం చేసి, చెట్టుకు ప్రదక్షిణం, పూజ, శ్రీ పాదాలకు పూజ, అభిషేకం ఉపవాసం చేసి, తర్వాత అంత్యక్రియలు చేసి, అతని సగోత్రీకుడు అయినా బ్రాహ్మణునికి నూరు రూపాయలు దాన్యం ఇవ్వు, ఇంత లేకున్నా నీ శక్తి మేరకు, నీ సంతానం నిలుస్తుంది చెప్పారు. ఈ పక్షంలో నిత్య నివాసం చేస్తున్న శ్రీ గురుడు నీ భక్తికి మెచ్చి  నీ పాప పరిహారం చేస్తారు” అని చెప్పాడు.

ఆమె ఆ దివ్యజ్ఞానుడు చెప్పినట్లు చేయగా కలలో పిశాచం కనిపించి, భయపెట్టే అప్పుడే మేడి చెట్టు వద్దకు పరిగెత్తింది. అక్కడ  శ్రీ గురు ఉన్నాడు, ఆమె ఆయనకు అభయ  ఇచ్చి పిశాచి జ్ఞానోదయం చేశారు. శ్రీ గురుని దయ వలన కొద్దికాలానికి ఇద్దరూ మగ పిల్లలు పుట్టారు. ఉపన్యాసము, చాలా సంస్కారం చేయాలని   నిర్ణయించగా, ఆ ముందు అకస్మాత్తుగా వచ్చి సాయంత్రానికి అతడు చనిపోయారు. తల్లి గుండెలు బాదుకుని, ఎవరికి ఆ బాధ తట్టుకోలేక సృహ తప్పి పోయింది. తిరిగి సృహ రాగానే తలవంచుకుని, ఆలోచించుకుని శివండే బడి ఏడుస్తుంది.

అప్పుడు అక్కడ జనాలు “అమ్మా, నువ్వలా ఏడ్చిన అందువలన మీ పిల్లవాడు మళ్లీ బతుకుతారా? నువ్వే తమాయించుకొని అన్నారు. నాకు దాపరించిన పిచాచి భయాన్ని పోగొట్టు, సాక్షాత్తూ శ్రీ గురుడ ప్రసాదించిన ఈ ఫలం . నేను గూడా ఈ బిడ్డ తో పాటు ప్రాణాలైనా విడుస్తాను కానీ దాతల సంస్కారానికి ఒప్పుకోలేదు. ఆమె ఎంత అరిచినా సమయం దాటిపోతుంది శివాని వారికి అప్పగించలేదు. చివరికి కానీ శ్రీ గురుడు మాట్లాడుతూ, ఆ బిడ్డ తో సహా ప్రాణ త్యాగం చేస్తానని ఆ శవాన్ని నది బిడ్డకు చేరండి. ఇంతలో ఒక  బ్రహ్మచార ఆమె వద్దకు వచ్చి ఉపదేశించారు. అతడు ఎవరో కాదు- త్రిమూర్తి  స్వరూపము, ఆయన శ్రీ గురుడే.

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!

అధ్యాయం  - 21

శ్రీ గణేశాయ నమః, శ్రీ సరస్వత్యై నమః, శ్రీ గురుబ్యోనమః

శ్రీ గురుని సేవించి ఆయనిచ్చిన అభయాన్ని నమ్ముకోవడమే నా మూర్ఖత్వము? ఈ నా బిడ్డ  శతాఆయుష్మంతుడుని వరం ఇచ్చారు, అలాంటి ఈ ఫలం విఫలంఎందుకు అవ్వాలి. ఆయన ఈ కీర్తి నలుదిశలా యాపిల్ చేయడానికైనా ఈ నా దేహాన్ని కూడా ఆయనకే సమర్పిస్తాను అన్నది. అప్పుడు బ్రహ్మచారి, అలా అయితే ఇక్కడ దుఃఖించి ఏమి ప్రయోజనం, నీకు ఎక్కడ వరం లభించింది అక్కడే ఈ శవాన్ని తీసుకెళ్లి అడుగు అని ఉపాయం ఇచ్చారు. బిడ్డను కడుపు కట్టుకుని ముఖ్యం దగ్గరికి వెళ్ళు సామి పాదాలకు తల కొట్టుకుంటే రక్తం కారి పాదాలకు తడిచాయి. సాయంత్రం అయ్యే సరికి ఆ బ్రాహ్మణులు శవాన్ని అప్పగించం అంటే మరింత గట్టిగా పట్టుకుని పాదాలకు తల కొట్టుకుంటే. తెల్లవారితో శవం వాసన కొడిత మనకు సంస్కారానికి అప్పగిస్తుందని అనుకుని గ్రామస్తులు వెళ్ళిపోయారు.

ఏడిచి ఏడిచి సోలి పోయిన ఆమెకు శ్రీ గురుడు వృక్షం కిందకు వచ్చి, ఆమెతో 'అమ్మ! నాపై  నిగరవాడతావాఎందుకు? నీ బిడ్డకు ఏమయ్యింది? నేను ఇప్పుడే వైద్యం చేస్తాను' అని శవానికి విభూది పూసి, పిల్లవాని ముక్కుతో గాలి ఊది, అమ్మా!  నేను నీకేం అపకారం చేశాను? ఇంకా ఉపకారమే చేశాను. నీమీద కష్టం పెట్టుకోకు నీ అని అదృశ్యమయ్యారు. శాంతి దేవి తొందరపడి నిద్ర లేచి,  నా పుత్ర వ్యామోహం వల్ల వచ్చినా కలిగే గాని, చనిపోయే వాడు బతుకుతాడు! అని అనుకున్నది. ఇంతలో పక్కన ఉన్న శవం కదులుతుంది. ఆమె త్రాకి చూస్తే వచ్చాక ఉందని భయపడి దూరంగా వెళ్ళింది, పిల్ల వాడు లేచి అమ్మ ఆకలి వేస్తుంది, అన్నం పెట్టు! అని ఏడుస్తూ ఆ వద్దకు రాగా  స్తన్యం వచ్చింది. బిడ్డకు పాలిచ్చి, భర్తను నిద్రలేపి జరిగినది చెప్పింది దంపతులు వృక్షానికి పాదరక్షలు నమస్కారం చేసి ఓం శ్రీ గురుమూర్తి! జయము, జయము అని సత్యం స్తుతించారు. తరవాత పిల్లవాడితో సహా సంఘములతో స్నానం చేసి పాములకు శుభం చేసి పూజించారు. ఇంతలో సూర్యోదయం అవుతుంటే దహన సంస్కారంతో శ్రావణం నుండి వచ్చిన ఆ బాలుడు బతికి ఉండటం చూసి ఆశ్చర్యపడి శ్రీ గురుడిని కొనియాడారు కనుక నాన్ ద్వారక! క్షేత్ర మహిమను వర్ణించటం ఎవరి తరము కాదు. ఆచ్చడి మేడి చెట్టు కు సాక్షాత్తూ కల్పవృక్షమే.

శుక్రవారం పారాయణ సమాప్తం

దిగంబరా, దిగంబరా, శ్రీపాద వల్లభ దిగంబరా!

దిగంబరా, దిగంబరా - అవధూత చింతన దిగంబరా!!